Większość miłośników kwiatów domowych nie zna dokładnych nazw swoich zielonych zwierzątek. Jedną z tych pospolitych roślin jest wilczomlecz. Istnieje kilkanaście odmian tej rośliny. W artykule skupimy się na jego najbardziej wyrazistym przedstawicielu - Milkweed Mil, który należy do wieloletnich krzewów i jest soczysty. Amatorscy hodowcy kwiatów nazywają ją również piękną Wilczomleczem, Wilczomleczem, Wilczomleczem Milius.
Funkcje:
Nazwa rośliny pochodzi od francuskiego barona Miliusa, który żył na początku XIX wieku. Starożytna legenda mówi, że z tej rośliny została wykonana korona cierniowa, którą założono na głowę Jezusa Chrystusa. W warunkach naturalnych rośnie jako krzew o szarej, lekko żebrowanej łodydze. Wysokość rośliny sięga dwóch metrów. Na wierzchołkach pędów rodzą się młode eliptyczne liście. Każdy liść ma dwa przylistki, które ostatecznie przekształcają się w bardzo ostre kolce. Podczas dorastania rośliny liście opadają, pozostają tylko ciernie. Na zewnątrz wygląda jak nagie łodygi, wysadzane cierniami, a tylko na szczycie znajdują się wyspy bladozielonych błyszczących liści.
W Rosji euforbia jest uprawiana jako roślina doniczkowa w mieszkaniach, domach prywatnych, szklarniach lub całorocznych ogrzewanych szklarniach. W takich warunkach kwiat nie jest w stanie osiągnąć swojego naturalnego dwumetrowego wzrostu, ponieważ rośnie bardzo wolno, dodając tylko kilka centymetrów wzrostu rocznie. Jest stosunkowo bezpretensjonalny, ale bardzo dekoracyjny ze względu na kwitnienie. Grupowe kwiatostany czterech kwiatów zwieńczają wszystkie wierzchołki rośliny i płoną jaskrawoczerwonymi, zachwycającymi odcieniami.
Wilczomlecz świetnie wygląda nie tylko w nasadzeniach pojedynczych, ale także w nasadzeniach grupowych, razem z innymi soczystymi roślinami, różniącymi się wysokością i czasem kwitnienia.
Inną cechą tej rośliny jest wydzielanie trującego w składzie mlecznego soku, który pojawia się na odłamanych lub przypadkowo ściętych liściach. Eksperci radzą umieścić ten kwiat w miejscu niedostępnym dla dzieci. Dorosłe osobniki również muszą ostrożnie obchodzić się z rośliną, ponieważ kontakt z mlecznym sokiem powoduje podrażnienia, aw ciężkich przypadkach oparzenia.
W naturze kwiaty wszystkich rodzajów trojeści są zapylane przez owady. W domu taką procedurę zapylania można wykonać niezależnie.
- Przyjrzyj się uważnie kwiatom wilczomlecza. Ważne jest, aby odróżniać kwiaty męskie (mają wyższe pręciki) i żeńskie (szybciej blakną, pozornie są niższe).
- Użyj bawełnianego wacika lub miękkiej puszystej szczotki, aby przenieść pyłek z męskiego kwiatu na żeński.
- Po pewnym czasie nasiona dojrzewają i opadają na powierzchnię gleby roślinnej.
Sadzenie i przesadzanie
Nawet w przypadku tak bezpretensjonalnego kwiatu, jak wilczomlecz jaglany, do sadzenia i przesadzania wymagane są pewne warunki. Ta roślina pustynna ma trudności z uzyskaniem wilgoci w gorącym, suchym klimacie, więc jej system korzeniowy wygląda jak wydłużony trzon z rozgałęzionymi małymi korzeniami. Dlatego dla niego najwygodniejsza będzie wysoka, zwężona doniczka.
Aby zapobiec stagnacji wody i gniciu korzeni, pojemnik do sadzenia jest wypełniony ekspandowaną gliną. Można go zastąpić wilgotnymi kamykami lub drobno połamanymi cegłami. Następnie doniczkę wypełnia się ziemią, którą można zebrać na działce ogrodowej.
Ale aby osiągnąć pełny rozwój i długotrwałe kwitnienie, lepiej kupić specjalne podłoże dla sukulentów. Zawiera zrównoważoną ilość azotu, fosforu, potasu i pierwiastków śladowych.
Kiedy system korzeni mleczarni rośnie, zdolność sadzenia staje się dla niego mała, a roślina otrzymuje składniki odżywcze w mniejszych ilościach. Dlatego krzew potrzebuje przeszczepu, aby stworzyć korzystniejsze warunki do jego rozwoju. Oznaki wskazujące na potrzebę przeszczepu:
- podlewanie jest wymagane częściej, ponieważ gleba wysycha szybciej z powodu intensywnego wzrostu korzeni;
- małe włoski z korzeni przedostają się przez otwory na dnie;
- pojawienie się szkodliwych owadów, larw i infekcji w systemie korzeniowym;
- blaszki liści żółkną na roślinie;
- długotrwały brak kwitnienia i pojawienie się nowych pędów.
Najlepszą porą na przeszczepianie mlecza jest sezon ciepły, kiedy proces wzrostu wchodzi w fazę aktywną.
Ale są wyjątki. Nie ma potrzeby przeszczepiania roślin, które produkują pąki kwiatowe, przesadzaj je tylko na następny ciepły sezon. Ponieważ trojeść mleczna jest sukulentem, tego typu kwiaty rosną bardzo wolno, co oznacza, że mogą długo „żyć” w jednym naczyniu. Przeszczepiane są średnio raz na trzy lata.
Wieloletni hodowcy kwiatów starają się przeprowadzić tę procedurę zgodnie z kalendarzem księżycowym. W okresach pełni księżyca lepiej nie dotykać kwiatów do przesadzania, ich przeżywalność będzie niska. Sprzyjające dni na tę jesień na wschodzącym księżycu, który w tej chwili jest w Raku, Byku lub Rybach. Przeszczep odbywa się w kilku etapach, z zastrzeżeniem pewnych zasad.
- Dobrze rozlej glebę dzień przed zabiegiem, aby wygodniej wyjąć roślinę z pojemnika.
- Nowe „mieszkanie” kwiatka powinno być o 2-3 cm wyższe i szersze.
- Zużyty pojemnik na roślinę zalewamy wrzącą wodą.
- Jeśli garnek jest gliniany, należy go zanurzyć w wodzie na co najmniej dwie godziny, aby przez najmniejsze pory uwolnić wszystkie szkodliwe substancje.
- Wlej drenaż o wysokości 3 centymetrów na dno garnka. Do tego celu idealnie nadają się żwir, keramzyt, można też użyć drobno pokruszonych odłamków lub węgli.
- Następnie należy go wypełnić pożywną glebą o dużej przepuszczalności powietrza dla korzeni, o wymaganej kwasowości 4,5-6 pH. Wysokość gleby wynosi 3-4 centymetry.
- Ostrożnie usuń roślinę wraz z ziemistą grudą. Jeśli ziemia jest prawie niewidoczna wizualnie z powodu korzeni, możesz zmienić miejsce zamieszkania kwiatu.
- W momencie wyjmowania „zwierzaka” z doniczki zbadaj jego system korzeniowy pod kątem szkodników i chorób.
- W obecności larw szkodliwych owadów i zainfekowanych obszarów należy otrząsnąć się z ziemi, bardzo ostrożnie spłukać korzenie, najpierw wodą, a następnie dowolnym fungicydem, postępując zgodnie z instrukcjami. W przypadku gnicia korzeni, usuń zgniłe miejsca, spryskaj wycięte miejsca popiołem lub spłucz w roztworze różowego nadmanganianu potasu.
- Roślinę umieszcza się na wierzchu wylanej gleby, wolne miejsca posypuje się lekkim luźnym podłożem. Lekko zmiażdżyć i podlać. Po tygodniu, gdy gleba się uspokoi, możesz dodać świeżą ziemię.
- Zamontuj doniczki z przesadzonymi kwiatami po zacienionej stronie mieszkania lub domu, aby uzyskać lepszą adaptację. Wróć na stałe miejsce za 5-6 dni.
- W pierwszym miesiącu ogranicz podlewanie, aby korzenie rozprzestrzeniały się i rosły.
- Pierwsze dawki nawozu należy aplikować nie wcześniej niż po 5-7 tygodniach.
Jak dbać?
W przypadku Milkweed Mil musisz przestrzegać kilku zasad dotyczących opieki domowej.
Wszystkie sukulenty są odporne na suszę, co oznacza, że nie wymagają obfitego podlewania, ale zależy to od pory roku. Latem wystarczy dwa razy w tygodniu, zimą podlewanie jest rzadsze - 2-4 razy w miesiącu, gdy wierzchnia warstwa gleby wysycha. W przypadku mleczarni główną zasadą jest to, że lepiej jest mniej podlewać niż wlewać. Ponieważ nasiąkanie wodą prowadzi do rozkładu systemu korzeniowego, a roślina umiera.
Wilgotność powietrza należy utrzymywać na dostatecznie niskim poziomie z obowiązkową cotygodniową wentylacją. Opryskiwanie trojeści nie jest wymagane.
Zimą wilczomlecz będzie czuł się komfortowo w temperaturach od 15 do 18 stopni Celsjusza. Latem - od 20 do 25 stopni.
Wilczomlecz nie boi się bezpośrednich promieni słońca, dzięki czemu można ją umieścić na południowym parapecie. Zimą wymagane jest dodatkowe oświetlenie konwencjonalnymi lampami lub fitolampami przez 12 godzin. Druga opcja jest lepsza, ponieważ fitolamp stymuluje wzrost roślin, wydłuża okres kwitnienia. Przy braku oświetlenia rośliny rozciągają się, liście szybciej opadają.
Jeśli nie używasz specjalnego podłoża, możesz samodzielnie przygotować glebę do sadzenia. Będziesz potrzebował piasku i ziemi darniowej w jednej części, ziemi liściastej w dwóch częściach.
Jako nawóz stosuje się specjalne preparaty na sukulenty w ilości: azot - 5%, potas - 10%, fosfor - 5% . Azot pomaga budować zdrowe warzywa. Potas pomoże roślinom radzić sobie ze zmianami temperatury i brakiem światła. Fosfor wzmacnia system korzeniowy, przyspiesza tworzenie pąków kwiatowych i zwiększa kiełkowanie nasion. Płynne nawozy są lepiej przyswajane przez rośliny.
Przycinanie
Przycinanie odbywa się o każdej porze roku, z wyjątkiem okresu jesiennego. Możesz to robić okresowo, gdy tylko uznasz, że wilczomlecz wyrósł i trzeba uporządkować jego „włosy”. Aby stworzyć piękną bujną koronę, musisz:
- u młodych pędów uszczypnij wierzchołek pędu na wysokości 10-15 centymetrów;
- konieczne jest odpowiednie przycięcie pąków bocznych - są one usuwane w taki sposób, aby nowe pędy zajęły pozycję poziomą;
- centralna łodyga dorosłej rośliny jest odcinana, gdy osiągnie wymaganą wysokość;
- proces powstawania nowych pędów można przyspieszyć, zwiększając oświetlenie.
Reprodukcja
Najłatwiejszą metodą rozmnażania wilczomlecza jest podzielenie krzewu na kilka części. Wczesną wiosną należy wyjąć roślinę z pojemnika, lekko nią potrząsnąć nad folią. Następnie rękami, bardzo ostrożnie, pociągnij grudkę ziemi wraz z korzeniami w różnych kierunkach. Krzew jest zwykle podzielony na 2-3 części. W takim przypadku nie zaleca się używania obiektów tnących. Jeśli krzew nie podzieli się bez nich, nóż lub skalpel należy najpierw wysterylizować.
Opłucz świeże plastry wodą, aby sok zatrzymał się szybciej i posyp popiołem. Posadź zaktualizowane krzewy w przygotowanych doniczkach zgodnie ze wszystkimi zasadami przeszczepu. Ponieważ wilczomlecz jest zestresowany podczas tej procedury, w pierwszym roku rośnie znacznie wolniej i bardzo rzadko kwitnie.
Hodowla nasion odbywa się w nieco inny sposób. Zebrane nasiona wysiewa się do wcześniej przelanej gleby i lekko wciska w powierzchnię. Pojemnik pokryty jest folią, szkłem lub plastikową butelką. Zainstaluj go w pomieszczeniu, w którym temperatura nie spada poniżej 21 stopni Celsjusza. Po pojawieniu się pędów musisz przenieść pojemnik na najlżejszy parapet, usunąć schronienie.
Woda, gdy gleba wysycha. Gdy sadzonki osiągną wysokość 5-7 centymetrów, przesadza się je do trwałych doniczek.
Wilczomlecz łatwo rozmnaża się przez sadzonki. Aby to zrobić, odetnij wierzchołkowe pędy nie dłuższe niż 5-7 centymetrów. Pamiętaj, aby zmyć wydzielony mleczny sok ciepłą wodą. Świeże kawałki należy zanurzyć w pokruszonym węglu drzewnym i wysuszyć na 3-4 godziny. Posadź sadzonki w przygotowanych pojemnikach, obficie rozlej i zawiń w plastikowe torby lub przykryj szklanymi słoikami, aby uzyskać efekt cieplarniany. Reżim temperaturowy dla sadzonek nie powinien przekraczać 23 stopni Celsjusza.
Okres ukorzeniania trwa około 14 do 17 dni.
Szkodniki i choroby
Wilczomlecz jest zwykle „kochany” przez takie szkodliwe owady jak mszyce, mączliki i wełnowce.
- Mealybug. Po uszkodzeniu przez owada łuskowata roślina przestaje rosnąć. Liście najpierw żółkną, następnie wysychają i opadają. Wizualnie, podczas wyjmowania rośliny z doniczki, w obszarze początku systemu korzeniowego można zobaczyć mączne skupiska. Są to szkodniki wraz z produktami ich życiowej aktywności. Jeśli zignorujesz chorobę, wilczomlecz umiera.
Aby pozbyć się tej infekcji, należy wyciągnąć roślinę, zdezynfekować pojemnik, opłukać korzenie i spryskać roztworem leku „Intavir” zgodnie z instrukcją.
- Mączlik. Midge jest biały. Można to łatwo zobaczyć po niewłaściwej stronie arkusza. Wyssany sok komórkowy pozostawia lepką, słodką wydzielinę. Aby pozbyć się mączlika, wystarczy spryskać krzak dowolnym środkiem owadobójczym, na przykład „Fufan” lub „Aktellik”.
- Mszyca. Owad jest żółty lub jasnozielony. Bardzo szybko uciska roślinę. Po uszkodzeniu przez mszyce roślina najpierw żółknie, a następnie zrzuca liście. Szkodniki te można usunąć mechanicznie. Uszkodzone pędy lub liście należy starannie przyciąć i spryskać środkami owadobójczymi.
Jeśli po pierwszym zabiegu wszystkie owady nie zniknęły, opryskiwanie należy powtarzać, aż szkodniki całkowicie znikną.
Wśród chorób mleczowatych najczęstsze są następujące.
- Szara zgnilizna. Spowodowany przez grzyba Botrytis Pers. Przenosi się z zanieczyszczoną glebą, poprzez krople wody z chorej rośliny, a także przez kontakt z zakażoną trojeścią. Znaki to brązowe plamy na liściach, które powiększają się i rozprzestrzeniają na całej powierzchni liścia. Jeśli wilgotność w pomieszczeniu jest wyższa niż normalnie, na tych miejscach pojawia się szara powłoka.
- Alternaria. Znaki: na liściach plamy od jasnobrązowego do ciemnobrązowego. Osłabione stare rośliny szybciej chorują.
- Zgnilizna korzeni. Na granicy łodygi i korzenia ciemne plamy o charakterze depresyjnym, które rosną, unoszą łodygę i niszczą tkanki. Roślina pęka i spada.
- Mączniak. Przejawia się jako puszysty kwiat na ogonkach liściowych i łodygach roślin. Pod taką powłoką pojawiają się brązowawe plamy, które następnie wysychają. Zarażony na ostatnim etapie wilczomlecz umiera.
- Bakterioza Liście i łodygi są usiane płaczącymi plamami. Uszkodzone obszary wydzielają mętną ciecz o ostrym, nieprzyjemnym zapachu. Dostaje się na roślinę przez skaleczenia, rany i pęknięcia.
- Mozaika . Na liściach pojawiają się cętkowane małe plamki czerwono-żółtych i białawych odcieni. Choroba przenoszona jest przez zakażone rośliny i mączliki.
Przyczyny chorób:
- podmokłość gleby;
- wysoka wilgotność otoczenia;
- brak wentylacji;
- nadmiar azotu w glebie.
Środki kontrolne i zapobiegawcze:
- dostosować podlewanie, wentylację i wilgotność powietrza;
- do sadzenia używaj zdrowej, wysokiej jakości gleby;
- w przypadku zakażenia leczyć fungicydami („Fundazol”, „Ridomil”, „Previkur”, „Topaz”, „Vitaros”).
Wszystko o właściwej pielęgnacji Milkweed patrz poniżej.