Jaki jest kod ICD-10 dotyczący profilaktyki ZŻG?

ZAKRZEPICA ŻYŁ GŁĘBOKICH

Co to jest profilaktyka ZŻG?

Profilaktyka ZŻG rozpoczyna się od oceny ryzyka. Ryzyko, wraz z innymi czynnikami, pozwala dobrać odpowiednią metodę profilaktyki. Środki zapobiegawcze obejmują. Zapobieganie bezruchu. Przeciwzakrzepowe (np. heparyna drobnocząsteczkowa, fondaparynuks, warfaryna o dostosowanej dawce, bezpośredni doustny antykoagulant)

Kto otrzymuje profilaktykę ZŻG?

Większość hospitalizowanych pacjentów ma co najmniej jeden czynnik ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), taki jak zator tętnicy płucnej lub zakrzepica żył głębokich. American College of Physicians (ACP) opublikował wytyczne dotyczące profilaktyki VTE u hospitalizowanych pacjentów niechirurgicznych, w tym z ostrym udarem mózgu.

Czy w profilaktyce ZŻG można stosować aspirynę?

Kwas acetylosalicylowy (aspiryna) jest środkiem stosowanym w profilaktyce ŻChZZ po endoprotezoplastyce. Wiele badań wykazało jego skuteczność w minimalizowaniu ŻChZZ w tych okolicznościach. Jest niedrogi i dobrze tolerowany, a jego stosowanie nie wymaga rutynowych badań krwi.

Jaki jest kod ICD 10 dotyczący historii DVT?

71. Osobisty wywiad żylnej zakrzepicy i zatorowości.

Jaki jest najlepszy lek na ZŻG?

Leki te, zwane również antykoagulantami, są najczęstszym sposobem leczenia zakrzepicy żył głębokich…. Leki rozrzedzające krew obejmują:

• Apiksaban (eliquis)
• Betrixaban (Bevyxxa)
• Dabigatran (Pradaxa)
• Edoksaban (Savaysa)
• Fondaparynuks (Arixtra)
• Heparyna.
• Rywaroksaban (Xarelto)
• Warfaryna.

Jaki jest wybór leczenia w profilaktyce ZŻG?

Profilaktyka ZŻG może obejmować jedno lub więcej z poniższych: Terapia mechaniczna (np. urządzenia uciskowe lub pończochy, filtry żylne) Terapia lekami (w tym heparyna niefrakcjonowana w małych dawkach, heparyny drobnocząsteczkowe, warfaryna, fondaparynuks, bezpośrednie doustne leki przeciwzakrzepowe)

Co dajesz na DVT?

ZŻG jest najczęściej leczona antykoagulantami, zwanymi również lekami rozrzedzającymi krew. Leki te nie rozbijają istniejących zakrzepów krwi, ale mogą zapobiegać ich powiększaniu się i zmniejszać ryzyko powstania większej liczby zakrzepów. Leki rozrzedzające krew można przyjmować doustnie, podawać dożylnie lub wstrzykiwać podskórnie.

Czy DVT może odejść samoistnie?

Zakrzepica żył głębokich zwykle występuje w dolnej części nogi. Często pozostaje niezauważony i samoczynnie się rozpuszcza. Ale może powodować objawy, takie jak ból i obrzęk. Jeśli u kogoś zdiagnozowano ZŻG, będzie potrzebował leczenia, aby uniknąć poważnych powikłań, takich jak zator tętnicy płucnej.

Dlaczego aspiryna nie jest stosowana w DVT?

„Aspiryna zaburza agregację płytek krwi [przyklejanie się do innych płytek jako grudka], co ma istotny wpływ na krążenie sercowo-naczyniowe. Ale w przypadku DVT nie ma przypadku, w którym byłoby to właściwe”. Dr.

Czy aspiryna pomaga w krzepnięciu krwi w nogach?

Niska dawka aspiryny jest tanim i skutecznym sposobem zapobiegania potencjalnie śmiertelnym zakrzepom krwi w nogach lub płucach u pacjentów, którzy mieli wcześniej zakrzepy krwi, jak pokazuje nowe badanie.

Jak kodujesz historię DVT?

Osobista historia innej żylnej zakrzepicy i zatorowości Z86. 718 to płatny/specyficzny kod ICD-10-CM, którego można użyć do wskazania diagnozy w celu uzyskania zwrotu kosztów.

Co to jest zator żylny?

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ) to choroba, która obejmuje zakrzepicę żył głębokich i zatorowość płucną. Zakrzepica żył głębokich (DVT) występuje, gdy skrzep krwi tworzy się w żyle głębokiej, zwykle w podudzi, udzie lub miednicy.

Jaka jest najważniejsza interwencja zapobiegająca zakrzepicy żył głębokich?

Niedawny przegląd systematyczny wykazał, że pończochy o stopniowanym ucisku, pneumatyczne urządzenia do przerywanego ucisku i pompy nożne zmniejszają ryzyko ZŻG u pacjentów chirurgicznych o dwie trzecie, gdy są stosowane w monoterapii io dodatkowe 50%, gdy są stosowane w profilaktyce lekowej.

Jakie jest postępowanie medyczne i pielęgniarskie pacjenta z ZŻG?

Interwencje pielęgniarskie obejmują: Leczenie nieskutecznego kaszlu za pomocą kaszlu wspomagającego, pasów pneumatycznych, skręcania, zwiększonej aktywności i fizjoterapii klatki piersiowej. W razie potrzeby alternatywne tryby wentylacji, takie jak leczenie IPPB, tlenoterapia, wspomaganie wentylacji i tracheostomia. Agresywne leczenie infekcji.