Prawie każdy Rosjanin kiedykolwiek kąpał się w wannie. Dla niektórych doznania, które przynosi, są tak przyjemne i niezapomniane, że myślą o zbudowaniu własnej wanny. Oczywiście nie jest to tak łatwe, jak się wydaje, ponieważ istnieją pewne subtelności w układzie wanny, na które należy zwrócić uwagę.
Funkcje:
Kąpiel parowa to wspaniała rosyjska tradycja, która sięga naszych odległych przodków. Nadal nie traci popularności, ponadto jest częścią tradycyjnej kultury rosyjskiej.
Kąpiel to przede wszystkim pomieszczenie do mycia. To słowo oznacza również całą procedurę, cały rytuał mycia. Jedną z cech mycia w wannie jest wysoki poziom wilgotności przy tej samej wysokiej temperaturze (około 80 stopni). W tej temperaturze pory otwierają się, co przyczynia się po pierwsze do właściwego oczyszczenia skóry i włosów, a po drugie do usunięcia toksyn i toksyn.
Podczas budowy wanny ważne jest, aby zdecydować o sposobie podgrzewania wanny. Jest ich dwa: „na biało” i „na czarno”.
- W pierwszym przypadku w pomieszczeniu rozpalany jest piec, który ogrzewa całe pomieszczenie. Dym wydobywa się przez drzwi lub inny otwór. Z zalet tej opcji podkreślają również fakt, że taka kąpiel dezynfekuje pomieszczenie i pozwala pozbyć się szkodliwych owadów. Być może jest to najwygodniejszy rodzaj kąpieli, zwłaszcza jeśli nie masz doświadczenia w budowaniu i kąpieli w wannie.
- W saunie dymnej zamiast paleniska używa się pieca i zbiornika na wodę. Często też używają gorących kamieni na ruszcie, na który wylewa się wodę. W ten sposób para tworzy się znacznie obficie, ponadto, jak potwierdzają lekarze, nabiera właściwości leczniczych. W saunie dymnej nie ma komina, w pomieszczeniu krąży dym, który go rozgrzewa. Ściany i sufit w takiej łaźni są zawsze pokryte sadzą, stąd nazwa. To jest tradycyjna staroruska wersja wanny.
Etap jej planowania ma ogromne znaczenie przy budowie wanny. W tym czasie określono wielkość łaźni (5 na 6, 4 na 7, 2 na 2 lub 8 na 9) oraz liczbę pomieszczeń. Często zbyt trudne jest naprawienie czegoś za pomocą improwizowanych metod, dlatego bardzo ważne jest przemyślenie wszystkiego na etapie planowania. Na przykład „białą” wannę można łatwo wykonać z „czarnej” wanny: należy wyjąć rurę i wyposażyć piec w sklepienie. Ale odwrotnie nie zadziała.
Projektowanie
Tradycyjnie łaźnia powinna mieć dwa pomieszczenia: garderobę i samą łaźnię parową. Mogą być połączone lub stanowić dwa różne pokoje. Na tym jednak możliwości się nie kończą. Podobnie jak w przypadku budowania domu, istnieje mnóstwo projektów, które mogą Cię zainspirować.
Łaźnię można dołączyć do prywatnego domu w mieście lub w letnim domku. Może to być samodzielny budynek lub być częścią domu, jego oddzielnego pomieszczenia lub np. Niewielkiego narożnego pokoju (wraz z łazienką i łazienką).
Więc uporządkowaliśmy tradycyjną dwupokojową wannę. Dalej - ciekawiej.
Łaźnia z basenem jest uważana za cały kompleks łaźni. Zbudowanie go nie jest tak trudne, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. W sprzedaży jest ogromna liczba misek do basenów o różnych kształtach i rozmiarach. Możesz postawić basen w łaźni parowej, koniecznie odgrodzić go ścianą od łaźni parowej lub przymocować go do głównego pomieszczenia łaźni jako innego pomieszczenia, udekorować szklanymi ścianami lub zawiesić na nim solidny dach lub baldachim z poliwęglanu. Najważniejsze jest, aby pamiętać, że łaźnia parowa i basen muszą być oddzielone ścianą, aby wilgotne ciepłe powietrze i powietrze o temperaturze pokojowej nie kolidowały.
Nie ma też silnych ograniczeń w konstrukcji basenu. Możesz ozdobić dno mozaiką, oświetleniem wnętrza, a nawet umieścić tam wodorosty.
Jeśli uważasz się za miłośnika wszystkiego, co nowe i oryginalne, radzimy przyjrzeć się nowemu produktowi - basenowi kaskadowemu, który wielu nazywa po prostu wodospadem. Wygląda to tak: dzięki zamkniętemu systemowi cyrkulacji woda jest dostarczana z góry na dół, potem ponownie unosi się rurami i niczym wodospad opada bez końca w dół. Rozmiar tego basenu nie będzie tak duży, ale będzie wyglądał imponująco, zwłaszcza jeśli spojrzeć na kamienie lub obrazy 3D ze zdjęciami morskich krajobrazów jako dekoracją.
Nie ma możliwości podłączenia basenu kaskadowego do już gotowej wanny. Należy to zaplanować już na etapie projektowania, ponieważ ma to poważny wpływ na wodociąg, wentylację, a także obciążenie sieci energetycznej.
Ale jeśli dusza wymaga huśtawki, najlepszą opcją będzie dwupiętrowa kąpiel. W tym przypadku podział na strefy przebiega w następujący sposób: na parterze znajduje się łaźnia parowa, pralnia, kotłownia, basen i według potrzeb pomieszczenia gospodarcze. Na drugim piętrze znajdują się pokoje dzienne, pokój rekreacyjny, łazienka z prysznicem, jadalnia, biblioteka, sala bilardowa czy bar.
Drugie piętro można śmiało nazwać rozrywkowym, co jest szczególnie ważne, jeśli jesteś przyzwyczajony do zapraszania gości do łaźni i gromadzenia się tutaj w dużych firmach. Ponadto kąpiele te są często wykorzystywane do tworzenia prawdziwych domów mieszkalnych lub spędzania tu całego letniego domku.
Klatka schodowa może stanowić pewną trudność w przypadku wanny dwupiętrowej. W rzeczywistości poprawne będzie umieszczenie go w pokoju socjalnym lub w garderobie, aby wilgoć nie dostała się do górnych pomieszczeń. Nigdy nie stawiaj schodów na tarasie lub na zewnątrz. Nie jest również konieczne, aby przechodziła przez balkon, ponieważ zimą wspinanie się na zimno nie będzie zbyt przyjemne.
Wanny mogą znacznie różnić się rozmiarem: 5x5, 5x6, 4x7, 2x2, 6x5, 8x9, 2x2, 6x8, 8x8, 6x10 i tak dalej. Ogólnie rzecz biorąc, wielkość wanny wpływa tylko na to, ile osób powinno przebywać w tym samym czasie i ile pokoi ma tam mieć. Nie musisz budować łaźni na wzór łaźni publicznej - małej, małej i wąskiej. Łaźnia to miejsce wypoczynku, relaksu i właśnie dla Ciebie powinna być wygodna.
Materiały
Mówiąc o wykańczaniu i planowaniu kąpieli, musimy pamiętać, że w tym przypadku na materiały stawia się szereg wymagań. Muszą być odporne na wysokie temperatury, gorące powietrze, dużą wilgotność, wodę. Muszą być higieniczne i przyjazne dla środowiska, a także całkowicie bezpieczne dla człowieka: nie emitować toksyn ani alergenów. Drewno wydaje się najlepszą opcją, ale istnieje wiele całkiem odpowiednich materiałów.
Planowanie kąpieli zaczyna się od etapu wyboru rodzaju i materiału na podkład. Tak więc kąpiele są zwykle umieszczane na fundamencie listwowym (w przypadku miękkiej gleby gliniastej lub drobnego piasku) lub kolumnowym (jeśli słupek jest kamienisty, gęsty). Ale jeśli mówimy o miejscu o wysokim poziomie wód gruntowych, lepiej jest grać bezpiecznie i wybrać fundament na palach śrubowych.
Ściany mogą być wykonane z kilku materiałów do wyboru: drewno, cegła, blok żużlowy lub piankowy, gazobeton.
Tradycyjna łaźnia rosyjska od razu jawi się nam jako drewniana. Może to być gotowa rama lub drewno, zaokrąglona kłoda. Najpopularniejsze odmiany to klon, lipa, olcha, jesion biały, brzoza, dąb biały i dąb kaukaski. Materiał należy traktować specjalistycznymi środkami: przeciwpożarowymi i antyseptycznymi.
Cegła może służyć jako główny materiał do budowy wanny, co znacznie wydłuża jej żywotność. Ponadto ceglane ściany są grubsze niż drewniane, a ich przewodność cieplna jest uderzająco wyższa. Również budynek z cegły często nie wymaga dodatkowego wykończenia zewnętrznego, ponieważ kamień już teraz wygląda bardzo reprezentacyjnie.
Oprócz cegły i drewna istnieje wiele materiałów, które nadają się do budowy wanny. Blok żużlowy, blok piankowy, gazobeton, mimo że mają mniejszą przewodność cieplną niż cegła, są łatwe w obróbce i mogą pomóc zaoszczędzić wystarczającą ilość czasu podczas bezpośredniej budowy.
Dach planowany jest w trakcie budowy jako ostatni. Dach jest ostatnim elementem całej konstrukcji. Może być dwuspadowy lub jednospadowy, mansardowy lub zwykły. Poddasze można również wykorzystać do przechowywania czegoś, np. Akcesoriów do kąpieli lub artykułów sezonowych. Jako materiały używane są płytki, płytki metalowe, łupek.
Dekoracja wnętrz i zagospodarowanie przestrzenne
Postęp i wyobraźnia projektantów nie stoją w miejscu, dlatego coraz częściej można spotkać wanny z basenem i fontanną oraz dwupiętrowe i parterowe z toaletą i wanną. Nie ma praktycznie żadnych ograniczeń. Chociaż oczywiście sprzęt elektroniczny i urządzenia w pobliżu łaźni parowych należy umieszczać ostrożnie.
Uważa się, że jedna osoba w tradycyjnej rosyjskiej łaźni parowej powinna mieć około 5-6 metrów kwadratowych. W związku z tym jego rozmiar należy obliczyć indywidualnie. Nie zalecamy jednak planowania sauny dla więcej niż 15 osób. Pamiętaj, że najlepiej jest, gdy łaźnia parowa ma bezpośredni dostęp do garderoby.
Biorąc pod uwagę kanalizację, tuż obok łaźni parowej można wyposażyć toaletę lub kabinę prysznicową (inaczej zwaną pralnią). Nie każdy, zwłaszcza zimą, ma odwagę zanurkować po kąpieli w lodowej dziurze lub rzece. Wiele osób woli po prostu wykąpać się w łazience lub wziąć cichy prysznic.
W wannie powinno być trochę mebli. Oczywiście do wygodnego leżenia potrzebne będą ławki (najlepiej przenośne) lub półki piętrowe. Ten sam zestaw zawiera zbiorniki ciepłej wody (np. Ogrzewane piecem) oraz odpływ. Do garderoby lepiej kupić zestaw stołu i parę ławek lub krzeseł, a także umywalkę lub umywalkę, wieszaki na ręczniki, wieszak.
Jeśli chodzi o wykończenie, najpopularniejszą opcją jest drewno. Jest to materiał przyjazny dla środowiska i całkowicie bezpieczny, mocno zakorzeniony w idei tradycyjnej kąpieli u Rosjan. Bardzo ważne jest, aby sama podszewka była wysokiej jakości. Przesuszone pęcznieją podczas zabiegów wodnych, a mokre po wyschnięciu tworzą pęknięcia. Drzewa iglaste są całkowicie nieodpowiednie do łaźni parowej, ponieważ bardzo się nagrzewają.
Do łaźni parowej często wybierane jest drewno liściaste: brzoza, jesion, lipa, osika, modrzew. Nie świecą od wysokich temperatur i nie wydzielają zapachu. Nie boją się grzybów, szybko wysychają i nie ulegają próchnicy. Wyróżnia się jesion (ze względu na połączenie piękna zewnętrznego i dobrych właściwości), a także jasnobrązową olcha, która ma idealnie płaską powierzchnię i nie pochłania obcych zapachów.
Myjnię czy garderobę można łatwo przyciąć iglakami. Idealna jest podszewka sosnowa lub świerkowa. Temperatura tutaj nie jest tak wysoka, że drzewo zaczyna wydzielać żywicę, ale wystarczy, aby iglasty aromat zachwycił duszę i ukoił. Ponadto fitoncydy uwalniane wraz z zapachem mają pozytywny wpływ na zdrowie człowieka: zwiększają odporność na choroby zakaźne. Dlatego taka kąpiel ma podwójnie użyteczny wynik. Nawiasem mówiąc, wykończenie zlewu nie ma żadnych ograniczeń: ściany mogą być wykonane z płyt gipsowo-kartonowych, PCV i płytek.
Sosna jest idealną opcją do pokoju relaksacyjnego. Po pierwsze, jego paleta waha się od bladożółtych do czerwonawych, a po drugie jest dostępna wszędzie i jest łatwa w obróbce, malowaniu, polerowaniu. Sosnowy wzór nadaje się jako dekoracyjny, az czasem drewno to tylko staje się piękniejsze.
Odpowiedni jest również świerk. Praca z nią jest trochę trudniejsza. Jeśli sosna jest rzeczywiście idealnie gładka, to świerk ma wystarczającą liczbę sęków. Jest też trudniejszy w obróbce, ale zawiera mniej żywicy, co czyni go trochę bezpieczniejszym.
Uniwersalną opcją (do pralni, łaźni parowej i wszelkich innych pomieszczeń) jest dąb biały lub kaukaski. Dzięki dużej zawartości garbników nie traci swojej mocy nawet pod wpływem wysokich temperatur i wilgoci.
Zanim zaczniesz przetwarzać drzewo, musisz je zanieść do łaźni i tam zostawić (przynajmniej na jeden dzień). Nazywa się to aklimatyzacją materiału i konieczne jest, aby drzewo przyzwyczaiło się do temperatury i nie zmieniło swoich właściwości po wykończeniu.
Podłogi, analogicznie do ścian, mogą być wykonane z drewna. Nie jest również zabronione stosowanie betonu lub ceramiki. Ale sztucznych materiałów nie można używać kategorycznie. Mają zdolność uwalniania substancji, które nie są najbardziej przydatne dla ludzi po podgrzaniu. Nawiasem mówiąc, w wannie można zainstalować system ogrzewania podłogowego. Oczywiście nie w łaźni parowej, ale np. W pokoju relaksu czy garderobie.
Nie należy oszczędzać na dekoracji wnętrz - pełni ona dość ważną funkcję. To od niej zależy, jak długo będzie służyła kąpiel, a to ona chroni przed poparzeniem, izoluje i impregnuje pomieszczenie. Dekoracja wnętrz spełnia między innymi rolę dekoracyjną, a uwalnianie leczniczych zapachów pozytywnie wpływa na zdrowie.
Dekoracja zewnętrzna
Wanna powinna wyglądać atrakcyjnie nie tylko w środku, ale także na zewnątrz. Oczywiście duże znaczenie ma tu krajobraz (dekoracja łaźni położonej w lesie może uderzająco różnić się od dekoracji w granicach miasta czy wsi) oraz wielkość działki (ilość akrów). Wszystko to należy odnotować na planie lub rysunku na etapie planowania. Różnica będzie również polegać na rozwiązaniu projektowym (w jakim stylu wanny chcesz), materiałach i umiejscowieniu wanny.
Tradycyjnie zwyczajowo wjeżdża się od strony południowej , aby w mroźną zimę nie trzeba było przedzierać się przez zaspy śnieżne, bo od strony południowej topnieją szybciej. Okna powinny wychodzić na zachód. Zapewni to więcej światła we wnętrzu. Jeśli na terenie znajduje się duży zbiornik z czystą wodą (rzeka lub staw), to doskonałym rozwiązaniem byłoby zlokalizowanie łaźni 15-20 metrów od niego. W ten sposób będziesz mieć nieograniczone źródło wody.
Z reguły do wykończenia kąpieli na zewnątrz wybiera się jeden z kilku rodzajów materiałów.
- Bocznica. Winyl lub metal, jest trwały i niedrogi, łatwy w montażu, stabilny. Dostępna w szerokiej gamie kolorystycznej, odpowiednia do wanien ramowych i murowanych.
- Drewniana lub plastikowa podszewka , a także imitacja drążka. Różnią się łatwością montażu i przystępną ceną, odpowiednie do budynków murowanych. Niezła opcja komercyjna.
- Fałszywy diament. Jeden z najtrwalszych materiałów, odpowiedni do najbardziej odważnych i ciekawych rozwiązań.
Można również przyjrzeć się bliżej bryle, desce obrzynanej i nieobrzynanej, tynkowi i płytkom elewacyjnym. Pamiętajmy, że ceglane wanny można licować od razu po zakończeniu budowy, natomiast budynki z drewna i drewna - dopiero po półtora roku, ponieważ budynek musi być stabilny.
Piękne przykłady
Często, aby określić, czego chcesz, musisz spojrzeć na kilka przykładów.
- Niezła opcja na kąpiel z basenem. Jak widać, łaźnia parowa nie zajmuje tu dużo miejsca. Zwróć uwagę na drzwi. Z łaźni parowej zostaniesz przeniesiony do szatni lub na basen (w zależności od tego, czy chcesz kontynuować kąpiel, czy zakończyć). Stamtąd możesz przejść do łazienki. Nie ma bezpośrednich przejść z łaźni parowej do pokoju relaksacyjnego lub basenu. Dzieje się tak, aby gorące powietrze z łaźni parowej nie dostawało się do elektroniki i nie mieszało się z powietrzem w temperaturze pokojowej.
- Jeśli nie masz tak dużego pokoju, przyjrzyj się bliżej kolejnej opcji. Jest przeznaczony do kąpieli 5x4 i zawiera tylko wszystko, czego potrzebujesz. Jak widać, kabina prysznicowa może służyć również jako przebieralnia. Zwróć ponownie uwagę na drzwi - łaźnia parowa nie ma bezpośredniego wyjścia do pokoju relaksu.
Aby poznać zawiłości planowania kąpieli, zobacz następny film.