Rurociągi kanalizacyjne są dobrze znane współczesnym ludziom. Ale nie tylko same ścieki i same cząstki stałe muszą zostać usunięte na zewnątrz - różne zapachy są nie mniej uciążliwe, z którymi rura odpływowa pomaga walczyć.
Funkcje:
Rura kanalizacyjna to fragment kanalizacji łączący pion odprowadzający ścieki z atmosferą. Dzięki takiemu rozwiązaniu zmniejsza się niebezpieczeństwo ścieków, wyklucza się gromadzenie się brzydkich „zapachów”. Tylko w budynkach parterowych dopuszczalny jest brak takiej jednostki technicznej. Ale gdy są co najmniej dwa piętra lub w domu jest więcej niż jedna jednostka sanitarna, nie można się bez niej obejść, w przeciwnym razie uwolnienie wody na dużą skalę ze zbiornika i rozrzedzenie, które wywołuje w wylocie, spowoduje pogorszenie atmosfery w domu.
Obecne przepisy nakazują instalację rury kanalizacyjnej w następujących przypadkach:
- w domach o więcej niż jednym poziomie zaopatrzenia w wodę i kanalizację;
- w przypadku gdy przekrój pionów wynosi 5 cm lub więcej;
- jeśli dom jest wyposażony w basen lub inny zbiornik, który odprowadza znaczną ilość ścieków;
- w przypadku, gdy szambo znajduje się obok domu.
Rodzaje
Do kanalizacji można użyć rur wentylacyjnych wykonanych z żeliwa lub tworzywa sztucznego. Żeliwo jest kompatybilne wyłącznie z żeliwem, podczas gdy plastik jest znacznie bardziej wszechstronny, dlatego do naprawy i wymiany uszkodzonych części zaleca się plastik. Produkty metalowe są obecnie rzadko używane również dlatego, że nie są wystarczająco elastyczne, a ich asortyment jest zbyt ograniczony. Najczęściej montaż odbywa się w linii kanalizacyjnej o średnicy 110 mm.
Specjaliści uważają, że linie wachlarzy wykonane z różnych materiałów nie są zbyt mocne. W idealnym przypadku wszystkie części kanalizacji powinny być wybrane z jednej substancji. Jeśli takie rozwiązanie nie jest możliwe, warto skonsultować się z wykwalifikowanymi inżynierami, jak zachowa się ta lub inna kombinacja materiałów. Rura wentylatora może mieć prawie dowolną geometrię - dopuszczalne jest prowadzenie jej w pionie lub w poziomie. Istnieją nawet indywidualne opcje, które są montowane pod kątem.
Należy zauważyć, że droga lejkowa powinna mieć większy przekrój niż autostrada główna. Dlatego wybór stosunkowo lekkiego i bardzo wytrzymałego tworzywa sztucznego zyskuje dodatkową przewagę nad zastosowaniem żeliwnej linii odprowadzania zapachów.
Wyjście z dowolnego systemu wentylatorów jest z pewnością zlokalizowane poza granicami budynku mieszkalnego, w przeciwnym razie żaden wysiłek nie pomoże poradzić sobie z pojawiającymi się szkodliwymi zapachami.
Podczas montażu zarówno rurociągów żeliwnych, jak i plastikowych stosuje się te same produkty, co w przypadku kanałów ściekowych:
- dopasowywanie;
- Rury;
- zakręty;
- gumowe mankiety;
- bloki przejściowe;
- zaciski (z ich pomocą linia jest przymocowana do ścian i innych powierzchni).
Urządzenie
Rura kanalizacyjna w prywatnym domu składa się z pojedynczych kranów do punktów spustowych i pionów. Jeśli mieszkanie jest dość duże, a łazienki i toalety są oddalone od siebie, potrzebny jest schemat z kilkoma pionami wentylatorów - pomoże to uniknąć umieszczania długich poziomych odcinków rurociągu z ich nieuchronnie osłabioną przyczepnością. Jeśli kilka odgałęzień jest połączonych w jeden obwód, zaleca się zamontowanie rury z niewielkim nachyleniem. Należy rozumieć, że umieszczenie pierwotnego miejsca w ciepłym pomieszczeniu, a ostatniego na zewnątrz, jest niezwykle przydatne dla intensywnej wymiany powietrza.
Im szybciej powietrze przepływa przez taki kanał, tym lepsza jest świeża atmosfera w mieszkaniu. Ponieważ kluczowa część rur lejowych jest umieszczona pionowo, należy ostrożnie podejść do mocowania konstrukcji. Połączenie odbywa się za pomocą metalowych zacisków. Niektórzy eksperci uważają, że konieczne jest zainstalowanie rur dźwiękochłonnych z rolkami wełny mineralnej i konstrukcjami płytowymi.
Dużą uwagę należy zwrócić na wyjście konstrukcji wentylatora na dach jednopiętrowego lub wielokondygnacyjnego budynku.
Standardowe wymagania stanowią, że nie wolno wnosić konstrukcji kanalizacyjnych na strych. Jeśli zamontujesz wylot pod nawisem, to w wyniku spadającego śniegu lub lodu może dojść do uszkodzenia kosztownej konstrukcji. Wysokość konstrukcji lejowych nad spadzistym dachem powinna wynosić co najmniej 50 cm, a jeśli jest płaski i nieużywany, to wskaźnik ten powinien wynosić co najmniej 0,3 m Najczęściej na dach prowadzi kilka rur naraz - wśród nich rura odprowadzająca powietrze będzie najwyższa. Surowo zabrania się tworzenia pojedynczego obwodu wentylatora i instalacji wentylacyjnej, a także łączenia z konstrukcjami kominowymi.
Zabrania się zbliżania rury wentylatora bliżej okien niż 400 cm Za optymalną wydajność przyjmuje się obszar, w którym skupiona jest największa liczba konstrukcji odpływowych. Przeniesienie go ze względów estetycznych jest zasadniczo niedopuszczalne. Zabronione jest również uzupełnianie rur lejowych zarówno wewnątrz domu jak i na zewnątrz jakimikolwiek dekoracjami - każdy taki element może sprowokować powstawanie kondensacji i lodu, obniżać skuteczność pielęgnacji zapachów.
Zalecane jest zamontowanie zaworu zwrotnego, który zwiększa sprawność instalacji i zapobiega powrotowi zanieczyszczonych gazów oraz powstawaniu zanieczyszczeń na ścianach.
Nie ma potrzeby kontaktowania się ze specjalistą, z wyjątkiem niektórych szczególnie trudnych przypadków. Wymagane jest jednak ścisłe przestrzeganie zaleceń i instrukcji zawartych w normach. Złożoność konstrukcji systemów lejów przy użyciu nowoczesnych materiałów jest niewielka.
Wymiary
Średnica otworu spustowego w zbiornikach wynosi 7 cm. Jeśli chodzi o same rury spustowe, nie ma szczególnych wymagań. W budynku mieszkalnym powinny mieć ten sam rozmiar co główny pion kanalizacji.
W mieszkaniach prywatnych uzasadnione jest stosowanie dwukrotnie mniejszych mocy wyjściowych, ponieważ powietrze będzie się przemieszczać wzdłuż nich. Dlatego często montuje się tam kanały wentylacyjne o przekroju 50 mm. Wylot z toalety i główna rura kanalizacyjna są takie same - po 100 mm.
To właśnie te wymiary okazują się najbardziej racjonalne w prywatnym domu. Jednak występują również odchylenia, zwłaszcza jeśli powstały ładunek jest mały i mało prawdopodobny jest jednoczesny znaczny przepływ wody. Jeśli wyposażona jest w wentylację ciągnącą lub napowietrzającą, warto skupić się na średnicach od 50 do 110 mm (najczęściej 90) o długości 300-400 cm.Potrzebne są rurociągi o wysokości 150 cm.Takie wartości nie tylko wykształciły się w ramach codziennej praktyki - reguluje je SNiP.
Ważne jest, aby wiedzieć, że wymagany wzrost o 30 cm jest określany nie od płaszczyzny podłogi, ale od powierzchni pokrycia dachowego. Należy zachować odległość 4 m zarówno w stosunku do okien, jak i balkonów.
Wracając do wymiarów samych rur lejowych warto zwrócić uwagę, że średnica 150 i 200 mm jest typowa dla przemysłowych wersji tego urządzenia. W domu sporadycznie montuje się rury o średnicy 7,5 cm Takie podejście jest konieczne, jeśli większe opcje, ze względów geometrycznych, nie pasują do określonej jednostki hydraulicznej.
Instalacja
Wybór idealnego urządzenia i określenie jego parametrów to dopiero połowa sukcesu. Równie ważna jest jakość instalacji sprzętu. Wniosek na dach nastręcza poważnych trudności - prace instalacyjne wewnątrz domu nie są trudniejsze niż manipulowanie innymi urządzeniami hydraulicznymi. Ale całkiem możliwe jest obejście tego problemu, jeśli zaczniesz od zaleceń udzielonych przez profesjonalistów. Na przykład przestrzegają przed używaniem grzybów.
Podnoszenie się ciepłego powietrza przez rurkę spustową może doprowadzić do zamarznięcia kondensatu na tym elemencie i zablokowania jego światła. W takim przypadku ciąg nieuchronnie zmniejszy się. Im bliżej kalenicy znajduje się wylot, tym bardziej niezawodny jest tworzony system i tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że masa śniegu oderwie się od dachu. W budynkach różniących się trzema lub więcej piętrami z długim okablowaniem kanalizacyjnym zaleca się zainstalowanie dwóch pionów wentylacyjnych. Ale tutaj jest zasada: taśmy są proste, jak strzały, ponieważ najmniejszy obrót lub zgięcie drastycznie zmniejszy ich skuteczność.
Maksymalny wynik osiąga się, gdy wkładka jest podłączona do wylotu za pomocą adapterów falistych. W przypadku jednego wylotu dla kilku pionów całkowita średnica zewnętrznego kanału wylotowego powinna być równa średnicy pionu. Kanał wentylacji pomocniczej powinien być podłączony do wersji kanalizacyjnej poniżej skrajnych urządzeń hydraulicznych lub od góry do skierowanej do góry gałęzi trójnika łukowego. Najpierw jednak upewnij się, że ten wylot znajduje się nad tablicami przyrządów i włazami rewizyjnymi, ponieważ czasami nawet w obecności rury wentylatora pojawiają się obce zapachy.
Przyczyny tej okoliczności mogą być związane z następującymi problemami:
- zużycie mankietu łączącego toaletę;
- zerwane połączenie rur kanalizacyjnych;
- problemy z uszczelnieniem hydraulicznym.
Dopiero po sprawdzeniu i obaleniu wszystkich tych założeń lub wyeliminowaniu takich usterek, ale nie osiągając pozytywnego wyniku, warto wymienić zabawną konstrukcję. Wskazane jest, aby nie polegać na własnej wiedzy i umiejętnościach, ale powierzyć sprawę przeszkolonym specjalistom.
Jeśli mimo wszystko zdecyduje się wykonać pracę samodzielnie, należy rozumieć, że czasami nawet spłuczka toalety musi zostać zdemontowana. Szczególnie trudno jest pracować z kanałami żeliwnymi, które powodują wiele niedogodności nawet dla specjalistów.
Niemożliwe jest odłączenie rury wentylatora w budynku mieszkalnym. Jedyną opcją jest negocjowanie z sąsiadami, aby przez jakiś czas nie włączali pralek i nie odkręcali kranów. Toalety również nie są zalecane na ten czas. Sam demontaż odbywa się za pomocą młota kowalskiego i szlifierki kątowej. Kolejna instalacja odbywa się zawsze od najniższego punktu, aw domach prywatnych pokrywa się z dnem fundamentu.
Istnieje możliwość uproszczenia łączenia części rur ze sobą poprzez smarowanie pierścieni uszczelniających silikonem. Ale nawet jeśli ten odczynnik nie jest dostępny, problem można łatwo rozwiązać: musisz użyć prostego mydła w płynie. Warto wziąć pod uwagę, że wiązanie silikonowe jest silniejsze niż wiązanie mydlane, ale skomplikuje to demontaż. Jeśli konieczne jest połączenie ze sobą rur żeliwnych i plastikowych, należy zastosować specjalne adaptery, które można kupić w każdym sklepie hydraulicznym. Mocowanie do ściany odbywa się za pomocą metalowych zacisków, które są znacznie bardziej niezawodne niż plastikowe odpowiedniki i wygodniejsze w użyciu.
Stare rury lejowe, zainstalowane kilkadziesiąt lat temu, mocowano tylko na podłodze i suficie. Takie rozwiązanie jest dziś uznawane za niepraktyczne, ponieważ połączenie wszystkich sekcji obwodu jest uważane za znacznie bardziej efektywne. Po zakończeniu pracy z łącznikami do pionów mocowane są rury kanalizacyjne - w tym celu stosuje się kolana lub trójniki. Potem przychodzi kolej na podłączenie obwodu kanalizacyjnego do sprzętu hydraulicznego.
Stosowanie rurociągów kanalizacyjnych wyposażonych w ochronę akustyczną jest bardzo kosztowne. Większości ludzi o wiele bardziej opłaca się samodzielnie zamontować niezbędną ochronę. Podczas pracy używaj pianki poliuretanowej lub płyt mineralnych. Wadą wersji piankowej jest konieczność jakiejkolwiek rewizji, aby ją odciąć i ponownie dodać. Schowanie pionów w dźwiękoszczelnym pudełku prezentuje się bardzo estetycznie, ale należy przewidzieć okienko kontrolne.
Sama rura wentylatora nie ma nachylenia, ponieważ musi być zainstalowana ściśle pionowo. Jeśli chodzi o spadek rurociągów kanalizacyjnych, do których podłączony jest obwód wentylacyjny, powinien on wynosić 1-4 cm na 1 mb. Niższa wartość spowoduje spowolnienie przepływu wszystkich ścieków. Przekroczenie dopuszczalnej stromości doprowadzi do tego, że ciecz zacznie opuszczać się szybciej niż ciała stałe i wtrącenia.
Podczas montażu rury spustowej należy zwrócić uwagę na tak ważny szczegół, jak krzyż - jest to rodzaj złączek, które otrzymują strumień nieprzyjemnych gazów.
Dodatkowo montowany jest trójnik, w który wbudowana jest rura toalety. Liczba dużych trójników powinna odpowiadać liczbie punktów wyładowczych. Jedynym wyjątkiem jest to, że nie ma potrzeby instalowania takiego elementu w łazience.
Porady
Wylot rur kanalizacyjnych jest skierowany w taki sposób, aby nagromadzone gazy ściekowe były odprowadzane przez wiatr. Niedopuszczalne jest umieszczanie produkcji w tych miejscach, w których będą się koncentrować i stagnować, nawet jeśli nikt nie odwiedza tych miejsc. Jeśli z jakiegoś powodu nie jest możliwe doprowadzenie rury kanalizacyjnej do instalacji wentylacyjnej, wówczas wylot z obwodu wentylatora można wyprowadzić przez ścianę.
Dekoracyjne rozety świetnie radzą sobie z negatywnymi efektami estetycznymi takiego rozwiązania. Aby połączyć kilka rur lejowych, stosuje się trójniki zaprojektowane dla kątów 45 lub 135 stopni.
Jeśli w systemie znajdują się poziome odcinki, ich nachylenie wzdłuż ścieżki gazu powinno wynosić co najmniej 0,02%. W miejscach, w których wymagana jest zmiana kierunku rur, można to zrobić tylko na ostatnich podłączonych urządzeniach. Do takiej zmiany dozwolone są tylko rury o kącie 135 stopni.
W przypadku wykorzystania poddasza domu konieczne jest zwiększenie wysokości wylotu do 3 m. Wszystkie piony wentylatorów przechodzące przez nieogrzewane pomieszczenia muszą posiadać warstwę ochrony termicznej.
Rury plastikowe należy wyprowadzić przez stropy za pomocą metalowych tulei. Nad nim warto zamontować pokrowiec i siatkę - uchronią one małe owady przed dostaniem się do systemu lejków. Zamiast rury odpływowej można czasami zastosować zawór powietrza, zainstalowany nad częścią rewizyjną pionu. Ale to rozwiązanie ma zastosowanie tylko w domach, w których nie ma więcej niż jednej jednostki sanitarnej. Zawory podciśnieniowe, niezależnie od ich jakości, szybko się zapychają i przestają spełniać swoje podstawowe funkcje.
Problem z zaworami pojawia się również wtedy, gdy syfon (uszczelka hydrauliczna) jest pozbawiony wody. W tej sytuacji cały system staje się bezużyteczny. Dodatkowo zawór hydrauliczny nawet w idealnym trybie nie jest w stanie w 100% zabezpieczyć przed przykrymi zapachami - konieczne jest uzupełnienie go o kanały wentylacyjne nawiewno-wywiewne. Tylko pełnoprawny system wentylatorów jest w stanie zapewnić dobre powietrze w domach z toaletami, łazienkami, pralkami i zmywarkami.
Rury wentylatorów są wykonane głównie z PVC. Ale znacznie lepiej jest wybrać konstrukcje wielowarstwowe na bazie polipropylenu, ponieważ wyróżniają się one zwiększonym poziomem izolacji akustycznej dzięki obecności specjalnych dodatków. Zwiększona grubość ścianek i optymalny projekt w rogach pomagają im również tłumić zewnętrzne dźwięki. Aby nie pomylić się z wybranymi wymiarami rur spustowych, zaleca się przeprowadzenie dokładnych obliczeń inżynierskich całego systemu.
Wskazane jest, aby wykonać minimum zakrętów, a jeśli się do nich uciekniesz, to tylko pod kątem 45 stopni. Połączenie jest wykonane mechanicznie: gniazdo. Każda jednostka dokująca musi być wyposażona w gumową uszczelkę, która zapewnia hermetyczność pionu. Wskazane jest, aby wybrać obejmy z uszczelkami tłumiącymi drgania i zamontować je w odstępach co 700 mm. W domach z kamienia naturalnego lub sztucznego, a także w przypadku podłóg żelbetowych, rury należy przepuszczać przez nie za pomocą niepalnych skrzynek.
Odpowiednią ochronę przed ogniem i uszkodzeniami mechanicznymi gwarantuje cięcie rur stalowych. W większości przypadków takie przypadki montuje się bezpośrednio podczas układania podłogi. Kluczowymi czynnikami odcięcia są osiadanie domu i wewnętrzna deformacja cieplna rur. Tuleja powinna przekraczać rurę wentylatora o około 10 mm średnicy.
Zaleca się wypełnienie powstałej szczeliny miękkim, nieprzepuszczalnym materiałem, który umożliwia przesuwanie rury wzdłuż osi podłużnej.
Najczęściej takimi materiałami są:
- pianka poliuretanowa;
- naoliwiona lina;
- lina nasączona bitumem;
- szczeliwo na bazie silikonu.
Aby wyprowadzić system lejowy przez dach, można użyć specjalnego urządzenia przelotowego. Jest zarówno uniwersalny, jak i dostosowany do konkretnego pokrycia dachowego. Czasami rura spustowa jest wciągnięta do komina z odpowiednim wzrostem jego przekroju.
Zabrania się przedłużania wentylacji nawiewnej w tym samym miejscu.
Wymiana rur odpływowych na zawory o tym samym przeznaczeniu powinna być wykonywana tylko po konsultacji z fachowcami.
Należy również pamiętać, że jeśli w domu jest szambo, będziesz musiał otwarcie usunąć wentylację. Niedopuszczalne jest montowanie zaworów w nieogrzewanych pomieszczeniach, w których gromadzenie się kondensatu może całkowicie zablokować ich działanie. Bardzo ważne jest, aby kupować części składowe wyłącznie od znanych producentów - produkty anonimowych i mało znanych firm rzadko są wysokiej jakości, a niedociągnięcia są wykrywane tylko w krytycznej sytuacji. Nie będzie można znaleźć różnic w wyglądzie - nawet konsultacja specjalisty przy zakupie nie zawsze pomaga.
Zobacz następny film, aby uzyskać więcej informacji.