Kurczaki z Pawłowska (25 zdjęć): opis i historia rasy. Podgatunek Pawłowska złoto i Pawłowsk srebro. Kogut, opieka nad kurą nioską i kurczakiem. Opinie

Kurczaki z Pawłowska są uważane za jedne z najpiękniejszych zwierząt domowych. Ich wygląd jest ideałem urody kurczaka. Rasa Pawłowska pojawiła się w odległym XVII wieku, a historia jej rozwoju była dość trudna.

Jednak mimo to rasa kurczaków Pawłowska nadal istnieje. Hodowcy drobiu cenią te zwierzęta za odporność na warunki zewnętrzne, a także za wysoką płodność.

Jakie są charakterystyczne cechy kur Pavlovsky? Jak powstała ta rasa? Jakie podgatunki istnieją i jak właściwie dbać o zwierzęta? W naszym artykule zapoznasz się ze szczegółowym opisem rasy kurczaków w Pawłowsku, a także przestudiujesz recenzje właścicieli ptaków.

Opis

Kurczaki Pawłowska, w porównaniu z innymi rasami zwierząt domowych, mają niestandardowy, ale jednocześnie dość atrakcyjny wygląd. Ptaki są dość lekkie, mają pełen wdzięku chód i szlachetną postawę.

Należy zauważyć, że ciało kurczaków Pavlovsky jest poziome, a głowa mała. Prawdziwą ozdobą głowy jest herb, który z kolei ma oryginalny kształt przypominający hełm. Ponadto na głowie znajdują się takie cechy jak broda i kokardki. Te szczegóły wyglądu są dość bujne i obszerne.

Pióra na kępie są ustawione pionowo, co zapewnia, że ​​„pysk”, a zwłaszcza oczy kury, są całkowicie otwarte. Nawet te imponujące grzebienie nie zakłócają widoczności kurczaków Pawłowskiego.

Dziób ma również niestandardowy kształt. Sam w sobie jest raczej mały i schludny, ale jego ważną cechą wyróżniającą jest fakt, że koniec dzioba jest lekko wygięty. Dziób można pomalować na wiele różnych odcieni: od różowego do prawie czarnego. Dziób jest wyposażony w nozdrza, które są uniesione ponad jego powierzchnię, można je wyraźnie zobaczyć.

Inną cechą rasy pawłowskiej jest słabo rozwinięty grzbiet, który znajduje się nad dziobem na głowie. Herb znajduje się za grzebieniem.

Oczy kurze są niezwykłe - mają piękne i głębokie odcienie wiśni o różnych odcieniach (u niektórych osobników oczy mogą być prawie czarne). Uszy mają również pióra zachodzące na płaty. Grzbiet zwęża się w kierunku ogona, a klatka piersiowa ma wyraźny występ. Ogon kurczaka jest również pionowy i dość duży.

Upierzenie zwierzęcia różni się w zależności od płci. Tak więc koguty są bardziej bujne niż kury. To właśnie ta funkcja pomaga określić płeć zwierzęcia.

Historia hodowli

Przede wszystkim należy zauważyć, że rasa kur Pawłowska jest pierwszą rasą zwierząt domowych wyhodowanych w Rosji. Jeśli zwrócisz się do źródeł historycznych, zauważysz, że pierwsza wzmianka o tych zwierzętach pochodzi z XVII wieku.

Niestety ze względu na taką receptę nie jest możliwe ustalenie dokładniejszej daty, a także przodków rasy i hodowców, którzy zajmowali się jej hodowlą. Ponadto w tym okresie osiągnięcia hodowców nie były uważane za coś wartościowego lub znaczącego.

Żyjąc na terytorium naszego kraju od około 200 lat, na początku XIX wieku rasa kur Pawłowska podupadała - wisiała nad nią groźba wyginięcia. W tym samym stuleciu kurczaki zaczęły rozprzestrzeniać się nie tylko w Rosji, ale we wszystkich krajach świata: najpierw przybyły do ​​Turcji, a następnie do Anglii. W innych krajach kurczaki Pavlovsky zyskały nową nazwę i zaczęto nazywać je kurczakami sułtańskimi. W związku z tym można argumentować z wystarczającą pewnością, że wszystkie europejskie rasy kurczaków są potomkami rosyjskich zwierząt pawłowskich.

Ciekawostka: do tej pory hodowcy wykonują świetną robotę, aby przywrócić historyczną rasę zwierząt. Dlatego można teraz argumentować, że żyjące dziś kurczaki z Pawłowska mają taki sam wygląd, jak przed 1926 rokiem.

Współcześni uczeni i badacze w tej kwestii kierowali się książką I.I. Abozina, która została opublikowana w 1905 roku.

Podgatunki

Jak już mogliśmy zobaczyć dzięki zewnętrznemu opisowi zwierzęcia, a także informacjom historycznym na jego temat, kura Pawłowska jest raczej wyjątkową rasą. Jednak nie ma jednolitej struktury i obejmuje kilka podgatunków. Rozważmy każdy z nich bardziej szczegółowo.

Srebrzysty

Już od samej nazwy podgatunku kurczaka w Pawłowsku staje się jasne, że odmiana srebrna ma niezwykły kolor - nazywa się ją srebrną. Głównym kolorem piór jest biały, ale często występują plamy ciemniejszych odcieni (czarny i ciemnoszary). Szczególną cechą wyróżniającą, dzięki której podgatunek otrzymał swoją nazwę, jest błyszczący połysk białego pióra. Z drugiej strony ciemne obszary ciała ptaka mają również niezwykły zielony odcień.

Kurczak srebrny z Pawłowska jest raczej małą rasą pod względem ilości. Dlatego jest bardzo ceniony przez hodowców i hodowców drobiu, co z kolei znacznie podnosi cenę zwierzęcia.

Złoty

Złota odmiana kur rasy Pavlovsk ma atrakcyjny i niezwykły wygląd. Zwierzęta te mają niezwykły kolor piór - połączenie brązu i złota. Ponadto ciało ptaka jest usiane czarnymi plamami.

Podobnie jak srebrna odmiana, rasa złota ma zdolność świecenia w słońcu. Z drugiej strony najważniejszą różnicą między tą odmianą a opisaną powyżej (oprócz koloru upierzenia) jest przewaga kur. Kurki złotego pawłowia są bardziej popularne, a więc łatwiejsze do zdobycia, są też tańsze.

Cechy treści

Na początek należy zauważyć ważny fakt: kurczaki Pawłowskiego są dość łatwe w pielęgnacji, nie mają żadnych szczególnych wymagań i są raczej bezpretensjonalne w opiece. Jedynym warunkiem utrzymania takiego drobiu jest możliwość chodzenia po nim. Potrzeba ta wynika z wysokiego poziomu mobilności i aktywności kurczaków. Ze względu na te cechy nie zaleca się trzymania ich w klatkach.

Sam kurnik, który stanie się stałym domem dla zwierząt, musi być wystarczająco przestronny i mieć dużą powierzchnię. Ponadto musi być ciepły (w razie potrzeby podgrzany). Wymóg ten jest szczególnie istotny dla obszarów o trudnych warunkach klimatycznych. Chodzi o to, że ptak nie toleruje silnych mrozów.

Kurnik musi być wyposażony w specjalne grzędy, na których kury mogłyby uzyskać oparcie. Elementy te powinny znajdować się 1 metr od podłogi.

Jeśli chcesz i to możliwe, możesz zbudować specjalistyczne drabiny do hodowli kurczaków, jednak nie jest to wcale konieczne - rasa Pawłowska sama wskoczy na okonie.

W ciepłym sezonie (lato, późna jesień i wczesna wiosna) zwierzęta maksymalnie powinny spędzać czas na świeżym powietrzu. Jeśli to możliwe, wyposaż grzędy ogrodowe.

Jeśli chodzi o sprzątanie i sprzątanie, procedura jest dość prosta. Wystarczy raz w roku wymienić ściółkę w kurniku, a jej ściany należy potraktować wapnem gaszonym . Siano w gniazdach kur niosek należy wymieniać nie rzadziej niż raz na 4 tygodnie (jest to szczególnie ważne w okresie, kiedy zaczynają nieść). Należy również dokładnie wyczyścić i opłukać karmniki i poidła raz na 8 tygodni. Te procedury higieniczne ochronią zwierzęta przed zakażeniem szkodliwymi mikroorganizmami, a także różnymi bakteriami, infekcjami i chorobami.

Ponadto wszystkie osoby (kury, koguty, kury, brojlery) muszą być regularnie leczone specjalnie opracowanymi preparatami chemicznymi przeciwko pasożytom.

Kurczaki Pawłowskie - zarówno podgatunki srebrne, jak i złote - jedzą to samo jedzenie. Latem, kiedy zwierzęta spędzają większość czasu na świeżym powietrzu, należy ograniczyć do minimum dodatkowe sztuczne karmienie. W tym okresie pastwisko powinno stać się głównym pokarmem zwierząt: trawy, owadów itp.

Upewnij się jednak, że obszar, na którym pasą się kury, jest całkowicie bezpieczny (brak trujących roślin, gruzu itp.).

Z drugiej strony dużo więcej uwagi należy poświęcić diecie drobiu w zimnych porach roku. Jedzenie powinno być zdrowe i kompletne, nasycone wszystkimi niezbędnymi minerałami i witaminami. Ponadto należy upewnić się, że porcje są wystarczająco duże. Uważa się więc, że kurczak powinien zjeść 1 porcję jedzenia nie szybciej niż pół godziny. Należy pamiętać, że jedzenie musi być świeże. Tak więc dieta może obejmować:

  • mieszanki ziaren;
  • Mieszanka paszowa;
  • mąka z trawy;
  • odpady z mięsa i ryb;
  • serwatka mleczna;
  • zacier;
  • mieszanki witamin i minerałów.

Ponadto konieczne jest zapewnienie swobodnego dostępu do wody. Utrzymuj płyn w czystości i świeżości oraz regularnie go wymieniaj.

Opinie

Właściciele, którzy już posiadają kurczaki Pavlovsky, w większości pozostawiają pozytywne recenzje na temat tej rasy zwierząt. Wyróżniają więc takie cechy, jak wczesna dojrzałość, produkcja jaj, dość rozwinięty instynkt macierzyński, a także niska śmiertelność. Dzięki tym pozytywnym cechom rasa kur Pawłowska jest wyborem wielu hodowców i hodowców drobiu. Dotyczy to nie tylko doświadczonych rzemieślników, ale także początkujących.

Z drugiej strony kurczaki Pavlovsky, podobnie jak wszystkie inne zwierzęta, mają nie tylko pozytywne cechy, ale także wady. Wśród nich najważniejsze są takie cechy, jak zwiększona aktywność, zdolność do wysokiego lotu i hałas.

Niemniej jednak zalety kurczaków przeważają.

Informacje na temat utrzymania i hodowli kurczaków Pavlovsky znajdują się poniżej.