Większość ogrodników uważa, że rozmnażanie sosny jest bardzo czasochłonnym i trudnym zadaniem. Ale tak nie jest. Istnieje kilka sposobów wyhodowania tego pięknego i ukochanego drzewa iglastego.
Jak rozmnaża się w naturze?
W środowisku naturalnym rozmnażanie sosny, podobnie jak wszystkich innych drzew iglastych, odbywa się przez nasiona. Zwykle leżą na wadze parami, położenie jest otwarte, dlatego sosny są klasyfikowane jako nagonasienne. Nawiasem mówiąc, metoda rozmnażania nasion jest uważana za główną cechę odróżniającą nagonasienne od tych, które rozmnażają się za pomocą zarodników, ponadto takie rośliny nie tworzą owoców.
Wraz z nadejściem wiosennego ciepła na młodych gałęziach iglastych pojawiają się szyszki. Niektóre z nich mają kolor żółtawo-zielonkawy.
Takie pąki gromadzą się w małych stosach u podstawy nowych pędów, inne rosną pojedynczo i mają czerwonawy odcień.
Na łuskach żółtawozielonych szyszek tworzą się woreczki, w których dojrzewa pyłek. Otoczka każdej cząsteczki kurzu zawiera parę pęcherzyków wypełnionych powietrzem. Dzięki nim są następnie przenoszone przez wiatr na duże odległości.
Czerwonawe szyszki często rosną na wierzchołkach młodych gałęzi, na ich łuskach tworzą się zalążki. Kiedy pyłek uderza w zalążki, następuje zapylenie, po czym łuski czerwonych pąków są natychmiast zamykane i sklejane żywicą drzewną. Wewnątrz stopniowo tworzy się nasiono, podczas gdy same szyszki nadal rosną i zdrewniały.
Po 1,5 roku od momentu zapylenia nasiona osiągają dojrzałość, a po 2 latach zaczynają wylewać się z szyszek. Każde nasiono nagonasiennych zawiera tkankę, która jest nagromadzeniem składników odżywczych - otacza zarodek.
Nasiona sosny mają małe skrzydełka, które pozwalają wiatrowi przenosić je na duże odległości, ale nie wszystkie sosny mają takie urządzenie. Na przykład drzewa cedrowe ich nie mają. Nasiona tej sosny są popularnie nazywane „orzeszkami piniowymi”.
Uprawa z nasion
W domu sosna jest najczęściej rozmnażana w taki sam sposób, jak w naturze - przez nasiona. Dojrzałość osiągają zwykle do połowy stycznia, kiedy to można rozpocząć zbiór materiału nasadzeniowego. Można również użyć nasion jesiennych, ale tempo kiełkowania będzie znacznie niższe.
Szyszki, które wypadły z efedry, należy wnieść do domu i włożyć do pojemnika np. Do kubka i włożyć na baterię - wtedy po kilku dniach łuski się otworzą i nasiona wysypią się na dno pojemnika.
Sadzenie odbywa się zimą lub wiosną . W pierwszym przypadku nasiona są umieszczane w pudełkach, aw drugim bezpośrednio na otwarty teren. Uważa się, że pierwsza metoda pozwala na kontrolowanie kiełkowania i dlatego jest bardziej skuteczna, a na otwartym polu nasiona często stają się pokarmem dla gryzoni.
Stratyfikacja nie jest wymagana dla tych nasion, ale może przyspieszyć kiełkowanie. Wiadomo, że w swoim naturalnym środowisku nasiona zaczynają kiełkować po zimowym spęcznieniu w roztopionej wodzie i późniejszym ociepleniu wraz z nadejściem wiosny. Warunki te można symulować w domu. Aby to zrobić, materiał do sadzenia umieszcza się w mokrym piasku i umieszcza w zamrażarce, trzyma przez kilka miesięcy, a następnie wyjmuje, spłukuje w ciepłej wodzie i ponownie umieszcza w piasku, ale w ciepłym miejscu.
Takie środki są konieczne, jeśli planujesz sadzić nasiona jesienią, w przeciwnym razie mogą nie kiełkować.
Jeśli zamierzasz sadzić nasiona bezpośrednio w otwartym terenie, powinieneś przygotować otwory do sadzenia. Aby to zrobić, wykopuje się dziurę w ziemi o głębokości 35-45 cm, drenaż wylewa się na dno warstwą 20-25 cm, a na wierzch kładzie się mieszankę gleby składającą się z torfu, darni i piasku w równych częściach.
Małe nasiona są zakopywane o 1 cm, pozostawiając między nimi odległość 5-6 cm Oczywiście sadzonki mogą pojawić się nawet przy gęstszym sadzeniu, ale wtedy podniosą górną warstwę ziemi i otworzą nieuformowane młode korzenie, co nieuchronnie doprowadzi do wysuszenia sadzonek ...
Po posadzeniu otwór należy ściółkować, w tym celu stosuje się posiekaną korę iglastą, trociny lub warstwę torfu.
Aby nasiona sosny wykiełkowały, należy je zwilżyć, ponieważ woda bardzo szybko spada z piaszczystej gleby. Wskazane jest kilkakrotne nawadnianie terenu. Jeśli kiełkowanie odbywa się w pudełku, możesz to zrobić łatwiej - umieść pojemniki na tacach z wodą i przykryj je folią. Po odparowaniu woda pozostanie na powierzchni folii bez opuszczania przestrzeni.
Pierwsze pędy zaczynają pojawiać się miesiąc po posadzeniu.
Jak rozmnażać się przez szczepienia?
Sosnę w domu można rozmnażać przez szczepienie, ale ta metoda jest częściej stosowana przez doświadczonych ogrodników, chociaż początkujący mogą wypróbować tę metodę.
Na podkładkę nadają się sosny w wieku 4-5 lat, a potomek pozyskiwany jest z młodszych sadzonek jednorocznych. Szczepienie przeprowadza się w czasie aktywnego wiosennego spływu soków lub w pierwszej połowie lipca, natomiast wiosenne na gałązkach zeszłorocznych, a letnie na najmłodszych pędach bieżącego roku.
Zwykle stosuje się dwie główne metody szczepienia: kolbą z rdzeniem lub kambium na kambium.
Podczas rozmnażania drzew iglastych z rdzeniem na kambium sekwencja działań obejmuje kilka kroków.
- Wszystkie igły są usuwane z zapasu, pąki są odcinane po bokach. Wielkość przygotowanej gałęzi powinna być o kilka centymetrów większa niż długość zrazu.
- Przeszczep o długości 7-10 cm jest również oczyszczany z igieł, pozostawiając tylko 10-12 pęczków w pobliżu najwyższego pąka.
- Natychmiast po całkowitym przygotowaniu przeszczepu i podkładki można przejść bezpośrednio do przeszczepu. Aby to zrobić, wykonaj nacięcie na rączce zaostrzonym nożem tak, aby przechodził przez sam środek rdzenia - powinien zaczynać się pod igłami i kończyć na dole gałęzi.
- Na kolbie z ostrym ostrzem należy ostrożnie usunąć kawałek prostokątnej kory. Długość i szerokość fragmentu powinny odpowiadać parametrom cięcia na rączce. Konieczne jest, aby cięcie przebiegało dokładnie nad warstwą kambium.
- Na ostatnim etapie łodyga jest połączona z otwartym kambium kolby, a następnie mocno zamocowana.
Najskuteczniejszą metodą jest inokulacja kambium na kambium - wskaźnik przeżycia przy takim podejściu wynosi 100%. W takim przypadku należy podjąć kilka kroków.
- Roczny proces osiowy trzody sosny w wieku 4-5 lat jest uwalniany z igieł na poletku około 7-10 cm.
- Na podkładce i zrazie, bardzo ostrożnie, za pomocą ostrego noża, pokrój korę w mały pasek o szerokości 5-6 cm, zwracając uwagę, aby szerokość pasków na podkładce i zrazie była jednakowa.
- Miejsca cięć są połączone i ściśle związane.
- Proces fuzji trwa zwykle około miesiąca. Po całkowitym zakorzenieniu i wzroście sadzonek można usunąć uzwojenie. Zaraz po tym za pomocą nożyc ogrodowych odetnij wierzchołek pędu na pierwszym okółku i wierzchołek pędu osiowego na nowym. Pomaga to wzmocnić wzrost zrazu. W przyszłości, w ciągu 3 lat, wszystkie okółki na stadzie będą musiały zostać usunięte.
Hodowla przez sadzonki
Sosnę można rozmnażać nawet z sadzonkami - małą gałązką. Ten proces jest bardzo powolny, ale efekt końcowy z pewnością zadowoli wszystkie drzewa iglaste.
Ten rodzaj rozmnażania jest bezpłciowy. Oznacza to, że podczas uprawy młodej efedryny nie powstają nowe odmiany genów, a powstała roślina będzie całkowicie identyczna z rodzicielską.
Rozmnażanie przez sadzonki odbywa się zwykle w czerwcu-lipcu . W tym okresie gałęzie będą wystarczająco uformowane, ale jednocześnie nie opuszczą etapu aktywnego wzrostu. Ze względu na długie godziny dzienne sadzonki mają czas na całkowite zakorzenienie się. W regionach o ciepłym klimacie sosnę można rozmnażać w ten sposób wcześniej. Ale zimą prace te nie doprowadzą do sukcesu, ponieważ godziny dzienne są krótkie iw tym czasie sadzonki po prostu nie mają czasu, aby uzyskać wystarczającą ilość naturalnego światła. Rootowanie będzie bardzo powolne, chociaż sztuczne oświetlenie może być dobrym rozwiązaniem tego problemu.
Wyhodowanie sosny z gałązki nie jest trudne. Aby to zrobić, powinieneś znaleźć dziką sosnę i odciąć od niej młodą gałąź. Im młodszy, tym szybciej pojawią się pierwsze korzenie.
Gałąź jest usuwana za pomocą sekatora, długość procesu nie powinna przekraczać 9-10 cm.
Podczas rozmnażania przez gałęzie, tempo pojawiania się korzeni zależy w dużej mierze od składu i struktury gleby. Im bardziej żyzne podłoże, tym aktywniejsze jest tworzenie systemu korzeniowego. Najlepiej jest użyć mieszanki piasku i torfu, pobranych w równych ilościach. Jako drenaż do przygotowanego podłoża można dodać gruby torf lub zgniłą korę drzew iglastych. Wskazane jest dodanie odrobiny perlitu - zapewni napowietrzenie i ułatwi dopływ tlenu do korzeni.
Torf zawiera dużą liczbę różnorodnych mikroorganizmów, a niektóre z nich nie wpływają w najlepszy sposób na stan drzewa, dlatego przygotowaną glebę należy najpierw zdezynfekować. Aby to zrobić, można go kalcynować lub traktować jasnym roztworem nadmanganianu potasu.
Bezpośrednio przed ukorzenieniem sadzonki należy traktować Kornevinem lub innym stymulatorem korzeni. Im bardziej zdrewniały zraz, tym bardziej nasycony roztwór będziesz potrzebować.
Najlepiej jest wziąć drewnianą ramę lub szklarnię jako pojemnik do sadzenia. W rzeczywistości, w innym przypadku, przyszła sadzonka musi być pokryta folią.
Należy pamiętać, że uprawiając sosnę z pędami, w żadnym wypadku nie należy sadzić gałęzi od razu na otwartym terenie - będzie to miało najbardziej niekorzystny wpływ na formowanie się korzeni i przetrwanie rośliny jako całości. Sekwencja działań w celu ukorzenienia sadzonek jest następująca:
- przygotowany pojemnik należy wypełnić mieszanką gleby i zwilżyć;
- używając dowolnego stałego przedmiotu w ziemi, wykonaj zagłębienie i umieść w nim gałąź;
- wierzchnia warstwa gleby powinna zostać zmiażdżona i zagęszczona;
- aby zapobiec pojawieniu się zgnilizny, miejsce lądowania należy dodatkowo spryskać roztworem preparatu grzybobójczego.
Kiełkujące gałęzie preferują półcień, dlatego należy je chronić przed jasnym światłem słonecznym. Podlewaj sadzonkę w razie potrzeby iz umiarem. Pędy potrzebują stałego przepływu wody, ale jeśli okaże się, że jest to więcej niż to konieczne, system korzeniowy po prostu zgnije. Folia musi być od czasu do czasu usuwana, aby sadzonki były przewietrzone. Zwykle pełnoprawne korzenie zaczynają się formować po 4 tygodniach, ogólny proces ukorzeniania trwa 2-4 miesiące.
Po roku gałęzie z korzeniami nadają się do przesadzania na otwarty teren. Im mocniejszy i silniejszy jest w tym momencie system korzeniowy, tym większe jest prawdopodobieństwo, że roślina zakorzeni się w ziemi i rozpocznie aktywny wzrost.
Lepiej jest wybierać zacienione miejsca do sadzenia, ale lepiej unikać pełnego cienia. Gleba powinna być piaszczysto-gliniasta o niskiej kwasowości. Sadzenie najlepiej wykonywać wiosną w pochmurny, ale ciepły dzień.
Na początek należy przygotować otwór do sadzenia o głębokości około 1 m, szerokość otworu powinna być 2-3 razy większa od średnicy ziemskiej śpiączki. Dno układa się keramzytem, kamykami lub inną warstwą drenażową o grubości 10-15 cm, po czym dół wypełnia się mieszaniną piasku rzecznego i torfu w stosunku 3 do 1, umieszcza się tam sadzonkę, posypuje mieszanką gleby, zagęszcza i podlewa.
Pod koniec pracy obszar w pobliżu pnia powinien zostać ściółkowany.
Ta metoda jest najbardziej odpowiednia dla niedoświadczonych ogrodników - nie wymaga specjalnej wiedzy i umiejętności w pracy z roślinami.
Wyhodowanie sosny w domu nie jest trudne. Jednak niezależnie od tego, jakiej metody użyjesz, bądź przygotowany na to, że nowe drzewo będziesz mógł zdobyć dopiero za kilka lat. Jeśli nie masz dość cierpliwości, lepiej kupić gotową sadzonkę w dowolnym przedszkolu.
Aby uzyskać informacje na temat funkcji reprodukcji sosny, zobacz następny film.