Lilia to jeden z najpiękniejszych kwiatów, bardzo często używany do robienia bukietów. Pomimo tego, że zawsze możesz go znaleźć w kwiaciarni, o wiele ciekawiej i pożyteczniej jest samodzielnie uprawiać rośliny, eksperymentować z różnymi odmianami i cieszyć się atrakcyjnym widokiem swojej działki ogrodowej.
Funkcje:
Lilia to roślina charakteryzująca się obecnością cebulki, która wygląda jak krótka łodyga, połączona z kilkoma zazębiającymi się łuskami. Te ostatnie w rzeczywistości są zmodyfikowanymi mięsistymi liśćmi, pomalowanymi na biały, żółty lub różowy odcień. Łodyga lilii jest prosta lub lekko rozgałęziona. W zależności od rodzaju kwiatu rośnie od 15 centymetrów do 2,5 metra. Liście mają mocne ogonki i duże, jajowate talerze. W rogu ostatniego dolnego liścia tworzy się pączek, który ostatecznie przekształca się w pełnoprawną żarówkę, która kwitnie w następnym roku.
Sam kwiat składa się z sześciu płatków, zwykle połączonych w formie lejka lub dzwonka. Tkanka gruczołowa pąka wydziela sok, który z kolei przyciąga owady. Owoc torebki tworzy wystarczającą liczbę płaskich nasion o brązowym odcieniu lub po prostu bladym. Należy również wspomnieć, że lilie mogą być zapylane krzyżowo i mogą zmieniać kolor.
Wracając do żarówki lilii, jej łuski mogą mieć różne kształty i rozmiary. Rosną w miesiącach letnich, a także stopniowo wymierają. Wielkość płatków waha się od wielkości ziarna owsa do prawie 10 centymetrów średnicy. Z reguły liczba formacji nie wykracza poza granice przedziału 8-40 sztuk, choć w niektórych przypadkach przekracza granicę 120 sztuk. Struktura cebulki lilii może być różna: stolonalna, kłączowa, koncentryczna lub fałszywie kolumnowa. W zależności od rodzaju zmienia się również kolor formacji.
System korzeniowy wyłania się z dna cebulki. W większości przypadków korzenie są wieloletnie, chociaż występują również korzenie roczne. Lily rośnie skutecznie dzięki korzeniom, które pomagają jej nie tylko pozostać w ziemi, ale także dostarczają składniki odżywcze. Niektóre lilie mają korzenie łodygi, które pozwalają im pobierać wilgoć i składniki odżywcze z powierzchni ziemi, a także utrzymywać łodygę w pozycji pionowej.
Odmiany
Dzięki staraniom hodowców lilia pospolita ma dużą liczbę odmian połączonych w kilka grup. Mieszańce azjatyckie łączą w sobie prawie 5 tysięcy odmian lilii, czyli maksimum. Ich wysokość waha się od 40 centymetrów do półtora metra. Rośliny są bardzo odporne na niskie temperatury i owady. Dość duże pąki po otwarciu osiągają średnicę od 10 do 14 centymetrów, a kolor zmienia się od błyszczącego białego do prawie czarnego.
Kwitnienie mieszańców azjatyckich rozpoczyna się w ostatnim tygodniu czerwca, a kończy w pierwszym tygodniu sierpnia. W tej grupie znajdują się takie odmiany jak „Aaron”, „Nove cento”, „Mapira”, „Lion's Heart” i inne.
Niezwykłe odmiany w ilości dwustu lilii są połączone w grupę mieszańców kręconych. Ich wysokość sięga prawie półtora metra, a średnica kwiatów waha się od 5 do 8 centymetrów. Te odmiany preferują zacienione, ale niezbyt ciemne obszary, takie jak sady. Takie lilie nie tolerują dobrze przeszczepów, ale wyróżniają się dobrą odpornością na mróz. Na okwiacie występują ciemne plamy, a sam może być biały, różowy, pomarańczowo-żółty, ciemnoczerwony lub lawendowy. Odmiany Kinky obejmują takie odmiany jak „Chameleon”, „Maroon King”, „Guinea Gold” i inne.
Hybrydy białej lilii są również nazywane hybrydami europejskimi. Jak można się domyślić, wszystkie mają wspólny kolor - biały lub kremowy. Otwarty pączek ma średnicę od 10 do 12 centymetrów, a łodyga osiąga 180 centymetrów. Ta odmiana jest bardzo wymagająca i wybredna w pielęgnacji, dodatkowo nie toleruje niskich temperatur i często cierpi na choroby grzybowe. Najlepsze odmiany śnieżnobiałych hybryd to „Apollo” i „Madonna”.
Amerykańskie hybrydy lilii osiągają wysokość około 2 metrów. Kwitną w lipcu kwiatami o średnicy od 10 do 12 centymetrów, które są pomalowane na dwa odcienie i ozdobione dużymi plamkami. Kwiaty najlepiej rozwijają się w zacienionych miejscach i nie reagują dobrze na przesadzanie. Do tej grupy należą odmiany „Shaksan”, „Buttercap”, „Afterglow” czy „Lake Tular”. Mieszańce o długich kolorach osiągają wysokość od jednego metra do 1,2 metra, a sam kwiat dzwonka może osiągnąć od 15 do 20 centymetrów.
Głównym odcieniem amerykańskich hybryd jest czysta biel. Kwiaty źle znoszą mróz. Popularne odmiany z tej grupy to „White Fox”, „White Haven” i inne. Hybrydy Tubular i Orleans łączą w sobie ponad tysiąc odmian. W zależności od kształtu pąka są podzielone na miseczki, rurkowate, opadające lub w kształcie gwiazdy. Kolory mogą być bardzo różne, a wysokość rośliny waha się od 120 do 190 centymetrów. Same pąki mają 12-18 centymetrów długości. Odmiany z tej grupy to „African Queen”, „Lady Alice”, „Royal Gold” i „Pink Perfection”.
Orientalne hybrydy lilii są uważane za dość kapryśne i wymagają ciepła. Wysokość roślin waha się od 40 centymetrów do 1,2 metra. Ogromne kwiaty, osiągające średnicę 30 centymetrów, mają płatki w kolorze białym, różowym lub czerwonym z obrzeżem lub środkowym paskiem. Kwitną od sierpnia do września. Do tej grupy należą odmiany „Casa Blanca”, „Le Rev”, „Tarden Party” i „Stargazer”. Eksperci identyfikują również grupę mieszańców międzygatunkowych, które nie są uwzględnione we wszystkich powyższych sekcjach. Ponadto istnieją gatunki lilii, a nawet rzadkie hybrydy.
Na działki ogrodowe często wybiera się japońską lilię o pięknym różowo-białym kolorze lub złotą lilię, pochodzącą z Korei. Gigantyczna lilia staje się ozdobą każdego projektu krajobrazu. Dorasta do 3 metrów wysokości, rozmiary pąków wahają się od 16 do 18 centymetrów, a duże cebule czasami pasują do wielkości ludzkiej głowy. Lilia ogrodowa może być kaskadowa, bulwiasta lub fioletowa. Ponadto na uwagę zasługują dzikie i dzikie kwiaty oraz lilia górska.
Mity o nowoczesnych odmianach hybrydowych
Lily jest jedną z tych roślin, których materiał nasadzeniowy, co zaskakujące, jest często podrabiany lub staje się częścią oszukańczych planów. Zdarza się, że zdjęcia korygowane są w Photoshopie, po czym egzotyczny kolor, na przykład niebieski ze złotą obwódką, jest przedstawiany jako nowa obca hybryda. Czasami torby z nasionami kupowane od niezweryfikowanych sprzedawców, którzy nazywają siebie pośrednikami holenderskich ogrodników, kwitną dopiero po kilku latach wyblakłymi i nieatrakcyjnymi kwiatami. Aby uniknąć nieprzyjemnej sytuacji, konieczne jest ostrożne i celowe podejście do procesu pozyskiwania nasion lub sadzonek.
Jak sadzić?
Prawidłowe sadzenie lilii w otwartym terenie w dużej mierze decyduje nie tylko o sukcesie ich dalszego rozwoju, ale także o braku chorób grzybowych i innych.
Odpowiedni czas
Konieczne jest sadzenie cebulek lilii jesienią lub wiosną, chociaż w nagłych przypadkach można przeprowadzić proces latem. Zasadniczo sadzenie wiosenne jest najpopularniejszym rozwiązaniem, ponieważ roślina ma możliwość ukorzeniania się, wzmacniania i nie umierania podczas zimowania . Ważne jest, aby wybrać czas, w którym prawdopodobieństwo powrotu mrozu jest nieobecne, na przykład na Uralu taki okres występuje w połowie maja.
Jeśli nadal preferujesz sadzenie jesienne we wrześniu, system korzeniowy będzie miał czas na zdobycie przyczółka, ale przed zimowaniem będziesz musiał wykonać szereg dodatkowych środków.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Lilia jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Dno pokryte jest piaskiem, po czym roślina jest umieszczana w środku. Miejsce powinno być umiarkowanie nasłonecznione i chronione przed przeciągami. Ponieważ lilia jest bardzo wymagająca pod względem stanu gleby, ważne jest, aby mieszanka gleby była luźna i żyzna. Niektóre odmiany preferują glebę kwaśną, a inne zasadową, ale większość nadal rośnie na glebie obojętnej. Ten problem będzie musiał zostać rozwiązany w zależności od konkretnej sytuacji.
Na około kilka tygodni przed sadzeniem ziemia jest rozkopywana popiołem, torfem i próchnicą oraz wzbogacana złożonymi nawozami mineralnymi. Ponadto miejsce jest wyrównane, zatrzaśnięte i nawodnione. Nawiasem mówiąc, głębokość wykopanego dołu zależy od konkretnej odmiany i zwykle wynosi od 15 do 30 centymetrów.
Przetwarzanie materiału do sadzenia
Przed sadzeniem cebulki są uwalniane z rdzawych łusek pokrytych brązowymi plamami. Jeśli jakaś część zaczęła gnić lub pojawią się na niej inne objawy choroby, należy ją wyciąć. Zrób to samo ze zbyt długimi lub zwiędniętymi korzeniami. Ostatnim etapem przygotowania jest pozostanie przez 30 minut w 0,2% roztworze Foundationolu lub podobnego preparatu.
Zasady wysiadania
Przed sadzeniem lilii w kraju należy przygotować dziurę i utworzyć warstwę drenażową. Ponadto w środku znajduje się żarówka, której korzenie są delikatnie wyprostowane, a wszystko jest posypane piaskiem na wierzchu. Warstwa wierzchnia jest utworzona ze wzbogaconej gleby, która po zakończeniu jest obficie nawadniana. Należy pamiętać, że jeśli bulwy umieścisz zbyt głęboko, lilia zakwitnie później, ale w większych ilościach. Na początku jesieni taką roślinę można z powodzeniem przesadzić w nowe miejsce, a nawet rozmnażać. W tym przypadku sadzonki wykopuje się widłami, korzenie są myte i cięte na długość 10 cm, a młode pędy są lekko trzymane w roztworze nadmanganianu potasu.
Jak właściwie o nie dbać?
Agrotechnologia pielęgnacji lilii nie jest szczególnie trudna, ponieważ tylko niektóre odmiany mają zwiększone wymagania. Aby uprawiać roślinę w domu, wystarczy zapewnić jej podlewanie, przycinanie i nawożenie.
Top dressing
Aby skutecznie wyhodować lilię, nie można obejść się bez górnego opatrunku. Pierwsza, przeznaczona do wzrostu, odbywa się wiosną po pojawieniu się pędów. W okresie kwitnienia lilie uwielbiają suplementy potasu i fosforu.
Podlewanie
Podczas gdy lilia rośnie zieloną masę, potrzebuje obfitego nawadniania. Niemniej jednak ważne jest, aby nie przelewać się, ponieważ kwiat reaguje wyjątkowo negatywnie na wilgoć. Latem należy podlewać roślinę co 2 dni rano i wieczorem oraz nie zapominać o dodatkowym ściółkowaniu , które pomaga zachować wilgoć. Uprawa również pozytywnie reaguje na opryski.
Przycinanie
Specjalne przycinanie lilii nie jest wymagane, ale w środku jesieni należy usunąć wszystkie pędy, na których wyblakły pąki. Należy jednak poświęcić wystarczająco dużo uwagi przygotowaniu do zimowania, szczególnie w przypadku hybrydowych odmian orientalnych . Nasiona zbiera się po wyblaknięciu lilii i po jakimś czasie.
Metody reprodukcji
Lilie rozmnażają się bardzo dobrze w domu. Aby rozwiązać ten problem, ogrodnicy preferują jedną z metod wegetatywnych, które są proste i niedrogie. Najprostszym rozwiązaniem jest podzielenie gniazda żarówek. Co roku na dnie bulwy formują się młode cebulki, które po 3-4 latach tworzą pełnoprawne gniazdo, składające się z 4-6 elementów. Wszystkie te cebule mają zostać oddzielone w pierwszych tygodniach jesieni i przeniesione w nowe miejsce.
Jednak niektórzy ogrodnicy przeprowadzają podział i sadzenie wiosną. Lilie rodzące się „z gniazda” wymagają regularnego nawadniania i nawożenia. Jeśli zapewnisz dobrą opiekę, to w trzecim sezonie zamieszkania kwiaty zaczną się pokazywać z pełną mocą.
Drugą odmianą rozmnażania kultur jest oddzielenie i dalsze sadzenie cebulek młodych. Formacje, które pojawiają się na łodydze, ale już pod ziemią, są oddzielane w pierwszych dniach jesieni, bez wpływu na cebulkę matki.
Po wykopaniu dzieci będą natychmiast musiały zostać przeszczepione do otworów, których głębokość wynosi 4-5 centymetrów. Nie należy ich od razu umieszczać we wspólnym kwietniku - zaleca się spędzenie pierwszego roku w oddzielnym obszarze z lekką i bogatą w składniki odżywcze glebą. Stosując tę metodę hodowli lilia otwiera swoje pąki w trzecim lub czwartym roku swojego istnienia. Jeśli roślina kwitnie wcześniej, lepiej zatrzymać proces i usunąć pąki, ponieważ nie zgromadziła jeszcze wystarczającej siły.
Następna metoda hodowli polega na użyciu wagi. Ta metoda pozwala na jak najszybsze pozyskiwanie nowych roślin i to na bardzo dużą skalę. Zastosowanie tylko jednej żarówki pozwala na pojawienie się 150 nowych, gdyż większość odmian jest w stanie uformować je nawet na fragmencie łuski.
Chociaż tę metodę można stosować przez cały rok, nadal lepiej jest przeprowadzić operację albo w marcu, albo podczas jesiennego przeszczepu lub kopania. Cebulę wyjmuje się z ziemi, myje i bardzo ostrożnie usuwa z łusek. Eksperci zalecają, aby nie zapominać, że najwyższej jakości kawałki to te, które są duże i znajdują się w warstwie zewnętrznej.
Jeśli dla ogrodników ważne jest zachowanie żarówki matki, najlepiej pozostawić co najmniej połowę wszystkich łusek. Po oczyszczeniu można go z powrotem na ziemię, a po chwili rozwój lilii wróci do normy. Powstałe łuski są myte, przechowywane przez kwadrans w roztworze nadmanganianu potasu i lekko suszone. Ponadto wszystkie kawałki są wyjmowane do zwykłej plastikowej torby i przykrywane węglem drzewnym, kruszone na proszek. Torba jest starannie zawiązana i odstawiona na sześć tygodni w pomieszczeniu o temperaturze od 22 do 25 stopni.
W następnym miesiącu łuski będą przechowywane w niskiej temperaturze - od 17 do 18 stopni, a przez wszystkie pozostałe dni, aż do bezpośredniego sadzenia, są przechowywane w lodówce w temperaturze 2-4 stopni. Jeśli taki schemat wydaje się zbyt skomplikowany, możesz pozostawić łuski w temperaturze pokojowej, aż uformują się cebulki i korzenie, a następnie umieścić je w lodówce lub natychmiast umieścić w pojemniku wypełnionym wzbogaconą mieszanką gleby. Sadzenie odbywa się w taki sposób, że łuski stanowią dwie trzecie ich wielkości w ziemi. W otwartym terenie materiał można przenosić w maju za pomocą istniejących żarówek. Jeśli łuski zostaną odłączone na wiosnę, zostaną natychmiast przeniesione na otwarty teren. Pąki kwitną dopiero w trzecim roku pobytu w tym samym środowisku.
Pozyskiwanie lilii z cebul łodyg jest łatwe i wygodne, ale jest to możliwe tylko w przypadku niektórych odmian, głównie mieszańców azjatyckich. Liczba i wielkość wymaganych pędów zależy od wielu czynników. Na przykład młode lilie lub te, które wytwarzają wydłużone pąki, będą znacznie większe. Aby stymulować tworzenie się tych cebulek powietrza, konieczne jest zapewnienie uprawie wymaganej technologii rolniczej, a także wytworzenie zwiększonej wilgotności. Jeśli zrobisz to prawidłowo, korzenie mogą zacząć formować się bezpośrednio na łodydze.
Cebulki zbiera się po wyblaknięciu lilii. Zmiany chorobowe umieszcza się w zwykłej torbie i przechowuje w lodówce na około 14 dni. Kiedy pojawią się pędy korzeni, cebulki można sadzić na otwartym terenie, aby rosły. Gleba powinna być lekka i pożywna, a sadzenie powinno odbywać się w rowkach o głębokości od 2 do 3 centymetrów. Ponadto konieczne jest pozostawienie 5 do 6 centymetrów między poszczególnymi żarówkami. W następnym roku lilie są przeszczepiane do pozostałych kwiatów, aw trzecim roku same otwierają pąki.
Cięcie jest bardziej odpowiednie w sytuacji, gdy odmiana jest szczególnie cenna, a materiał źródłowy jest niewystarczający. Nawiasem mówiąc, możesz użyć zarówno liści, jak i łodyg. Praca z sadzonkami łodygi rozpoczyna się przed pojawieniem się pąków. Każda łodyga jest cięta na kilka części, których długość wynosi od 7 do 8 centymetrów, po czym każda jest sadzona na otwartym terenie z lekką glebą. Sadzonki osadzone są lekko ukośnie z zagłębieniem sięgającym do górnych liści.
Świeżo posadzone lilie wymagają obowiązkowego cienia. Będą również musiały być podlewane, a cebul można spodziewać się za 50 dni. Z liścia i fragmentu łodygi powstaje łodyga liścia, ponadto ich oddzielenie następuje przed rozkwitem kultury.
Sadzenie najlepiej wykonać najpierw w pojedynczych skrzynkach z lekką ziemią, przykrytych folią. Aby pobudzić ukorzenianie, wymagane jest tylko lekkie nawadnianie, a rezultatów można się spodziewać w ciągu maksymalnie miesiąca. W tym czasie folia jest usuwana i wkrótce lilie można sadzić na otwartym terenie.
Kopanie i przechowywanie żarówek
Zaleca się, aby nie pozostawiać cebul niektórych odmian w glebie na zimę, ponieważ niskie temperatury mają na nie szkodliwy wpływ. Muszą być usunięte i przechowywane. Miejsce, w którym cebulki będą spędzać czas do wiosny, nie powinno być zbyt suche, aby uniknąć marszczenia, ale nie zbyt mokre, co przyczynia się do kiełkowania lub pojawienia się pleśni. Ważne jest, aby w pomieszczeniu było chłodno, ale nie poniżej zera, ponadto żarówki wymagają wentylacji w tle. Po wyjęciu okazy na powierzchnię, są one suszone i oczyszczane z grudek brudu i ziemi.
Drewniane pudełko, zwykła torba lub karton wypełnia się torfem, na którym układane są cebulki, a następnie kolejna warstwa torfu i ponownie cebulki. Pojemnik wypełniony w dwóch trzecich jest odkładany do przechowywania. Od czasu do czasu materiał do sadzenia będzie musiał być sprawdzany, spryskiwany wodą lub wycierany roztworem nadmanganianu potasu z pleśni.
Choroby i szkodniki
Niestety istnieje wiele chorób i owadów, które mogą nawet zabić lilie. Przede wszystkim mówimy o chorobach grzybiczych: szara zgnilizna, niebieska pleśń, fitium, fusarium, rdza i inne. Problem wywołuje nadmierna wilgotność lub zakłócona technologia rolnicza. Klęska występuje na całej powierzchni, zaczynając od cebulek, a kończąc na płatkach. Możliwe będzie określenie obecności choroby grzybiczej, jeśli dokładnie zbadasz lilię.
Pojawienie się płytki nazębnej na cebulkach i plam śluzowych na pozostałej części rośliny wskazuje na problem. Ponadto z powodu nadmiernej wilgoci żarówki gniją. W takiej sytuacji mogą pomóc środki grzybobójcze stosowane do spryskiwania i uszkadzania uszkodzonych części. Jako środek zapobiegawczy wystarczy zadbać o lilie i unikać nadmiernego zawilgocenia.
Ponadto wiele chorób wirusowych powoduje również problemy dla lilii. W tym przypadku mówimy o mozaikach tytoniowych i ogórkowych, chorobie rozetowej i wirusie pstrąga tulipana. W większości przypadków wywołują je szkodniki, głównie mszyce, lub użycie skażonych narzędzi. Problem rozpoznaje stan liści i łodyg - żółkną, deformują się lub pokrywają plamami pigmentowymi. Często lilia po prostu zatrzymuje dalszy rozwój.
Aby wyleczyć kwiat, należy najpierw wyciąć i zniszczyć dotknięte części krzewu, spryskać wszystko odpowiednim preparatem, a następnie zdezynfekować sprzęt. Spośród szkodników lilie atakowane są przez prawie 15 różnych rodzajów owadów, z których każdy atakuje określoną część rośliny. Na przykład przędziorek pije sok, liniowa mucha psuje pąki, niedźwiedź i mucha cebulowa uszkadzają cebulki, a piskliwy chrząszcz wraz z larwami zjadają liście. Ponadto wiele szkodników przenosi choroby wirusowe. Do walki zawsze stosuje się środki owadobójcze, które stają się środkiem zaradczym przeciwko temu lub innemu owadowi. W niektórych przypadkach wymagane będzie dodatkowe kopanie gleby i zniszczenie larw.
Lilia jest czasami atakowana przez małe ssaki, takie jak myszy i szczury, a krety często przypadkowo uszkadzają kłącza roślin. Aby z nimi walczyć, będziesz musiał używać pułapek, pułapek na myszy i podobnych urządzeń, a także nie używać słomy do schronienia na zimę, ponieważ to ona staje się schronieniem dla dużej liczby gryzoni.
Możliwe problemy
Jeśli lilie nie tolerują dobrze zimowania, przyczyną może być nadmiernie wilgotna jesień z obfitymi opadami deszczu. W swoim naturalnym środowisku kultura rozwija się dobrze, jeśli wiosna i lato są wystarczająco wilgotne, a jesień i zima, przeciwnie, są dość suche, dlatego niespójność zwykłego środowiska może negatywnie wpłynąć na jej stan. Aby zapobiec gniciu roślin i zapewnić zimowanie na suchym lądzie, zaleca się chronić kwiaty specjalnym filmem podczas deszczu. Jeśli lilia nie kwitła długo, a jej pąki szybko wysychały, przyczyną może być niewłaściwy wybór miejsca sadzenia. Kiedy roślina znajduje się na nizinie, zaczyna słabo reagować na nadmiernie wilgotną glebę i stojącą wilgoć w korzeniach.
Czasami ta sama sytuacja ma miejsce z powodu przegrzanej powierzchni ziemi. Jako środek zapobiegawczy wymagane jest ściółkowanie korzenia za pomocą elementów odblaskowych, na przykład słomy, trocin lub skoszonej trawy. Zdarza się, że krzew pokryty jest brązowymi liśćmi lub często choruje z powodu stosowania nawozu jako nawozu. Obecność patogennej mikroflory negatywnie wpływa na rozwój lilii, które w ogóle nie tolerują dodatków organicznych.
Jeśli kwiaty nie pojawiły się wiosną, cebulki mogły zostać zjedzone przez gryzonie. Innym powodem jest mróz, ponieważ nie wszystkie odmiany są w stanie przetrwać zimno bez schronienia. Może się to jednak okazać specyfiką odmiany, gdyż u niektórych lilii kiełki nie rozwijają się w tym samym czasie.
Wskazówki dla początkujących
Początkujący ogrodnicy powinni przestrzegać kilku prostych zasad, aby wyhodować dowolną odmianę lilii w ogrodzie. Chociaż wilgoć jest potrzebna przez cały sezon wegetacyjny rośliny, szczególnie w czerwcu i lipcu, nie należy przesadzać i zwilżać glebę. Nawadnianie przeprowadza się rano lub po południu, ponadto wodę należy wlać do korzenia. Inną ważną wskazówką jest usunięcie pąków z lilii pierwszego roku, zanim się otworzą. W ten sposób roślina będzie mogła w przyszłym roku rosnąć silniej i obficie kwitnąć. Ponadto należy zawsze usuwać zwiędłe pąki, które przeszkadzają w rozwoju nowych.
Opcje projektowania witryny
W projektowaniu krajobrazu głównym zadaniem przy sadzeniu lilii jest ich harmonijne połączenie z „sąsiadami” w kwietniku. Ważne jest, aby zastanowić się, jak eleganckie kwiaty będą wyglądać w połączeniu z innymi kwiatami, krzewami, drzewami, a nawet elementami dekoracyjnymi. Najpiękniejsze lilie najlepiej umieścić na raczej spokojnym tle monochromatycznych krzewów i zimozielonych upraw. Podczas komponowania kompozycji eksperci zalecają nie tylko śledzenie, w jaki sposób poszczególne elementy są wizualnie połączone pod względem koloru i wielkości, ale także uwzględnienie specyfiki okresu kwitnienia, pielęgnacji i wymagań sadzenia. Wygląda bardzo ładnie, gdy wybiera się kwiaty różnych odmian i sadzi się je na dwóch lub trzech poziomach, które tworzą szyk. Odmiany nisko rosnące, takie jak azjatyckie, są zwykle umieszczane z przodu.
Aby uzyskać informacje o tym, jak sadzić lilie wiosną, zobacz następny film.